بررسی اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی در کاهش علائم روانشناختی در بیماران سندروم افتادگی دریچه میترال
نوع مدرک
Textپژوهشي
زبان مدرک
فارسیچکیده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی در کاهش علائم روانشناختی در بیماران سندروم افتادگی دریچه میترال انجام شد.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل کلیه بیماران زن مبتلا به سندروم افتادگی دریچه میترال در شهر مشهد بود که به درمانگاه روانشناسی بالینی دانشگاه فردوسی و بیمارستان های امام رضا(ع) و قائم(عج) شهر مشهد مراجعه کرده بودند که از میان داوطلبان تعداد 16 نفر پس از مصاحبه و غربال اولیه با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های وحشتزدگی آلبانی، خستگی کراپ و اضطراب منتشر (GAD-7) بود و داده های به دست آمده به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 21 و آزمون تحلیل کوواریانس یک طرفه تحلیل گردید.
یافته ها: نتایج نشان داد که رفتاردرمانی دیالکتیکی در کاهش علائم روانشناختی مؤثر بود (01/0P
کلید واژگان
رفتاردرمانی دیالکتیکیعلائم روان شناختی
افتادگی دریچه میترال
روانشناسی
شماره نشریه
4تاریخ نشر
2021-01-011399-10-12
سازمان پدید آورنده
گروه آموزشی روان شناسی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایرانگروه آموزشی روان شناسی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران
گروه قلب و عروق، مرکز تحقیقات پیشگیری از آترواسکروزس، دانشگاه علوم پزشکی، مشهد، ایران
گروه آموزشی روانشناسی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران
