طراحی الگو بیمارستان متعهد به ارتقای سلامت: مطالعه‌ی موردی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

Abstract

مقدمه: برنامه‌ی «بیمارستان متعهد به ارتقای سلامت» توسط سازمان جهانی بهداشت، در دهه‌ی 1990عنوان گردید و تا به امروز تعداد زیادی از بیمارستان‌ها، درسطح جهان این برنامه را پیاده نموده‌اند. با این وجود، تاکنون هیچ‌یک از بیمارستان‌های کشور ایران برنامه‌های ارتقای سلامت را پیاده نکرده است. از این رو هدف از این مقاله طراحی الگو بیمارستان متعهد به ارتقای سلامت در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بوده است. روش بررسی: این تحقیق از نوع تحقیقات توصیفی– همبستگی است. جامعه‌ی مورد پژوهش بیمارستان‌های منتخب شهر اصفهان بودند که به روش تصادفی طبقه‌ای نمونه‌گیری صورت گرفته است. ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسش‌نامه‌ی محقق‌ساخته‌ی ارتقای سلامت بوده که روایی آن از طریق نظر خبرگان مورد تأیید قرار گرفته است. پایایی پرسش‌نامه نیز از طریق Cronbach’s Alpha(89/0 (r= مورد بررسی قرار گرفت. تعیین کفایت حجم نمونه با استفاده از روش Kaiser Mayer Olkin صورت گرفت. روش تحلیل داده‌ها، تحلیل عاملی تأییدی بوده و نرم‌افزار مورد استفاده Amos بوده است. یافته‌ها: در بین ابعاد الگوی نهایی ارتقای سلامت در بیمارستان، توانمند‌سازی بیمار (94/0) وارتقای سلامت سازمان (84/0) دارای بیش‌ترین وزن رگرسیونی یا میزان تأثیر بوده و نیاز‌سنجی ارتقای سلامت دارای کم‌ترین میزان تأثیر(24/0) بوده است و در بین مؤلفه‌های تشکیل‌دهنده‌ی این ابعاد، توانمند‌سازی کارکنان برای ارتقای سلامت (82/0)، تعریف الزامات ایمنی و سلامت در محیط کار (84/0)، توانمند‌سازی جامعه برای مدیریت بیماری‌ها (88/0) دارای بالاترین میزان تأثیر بوده‌اند. نتیجه‌گیری: باتوجه به میزان تأثیر ابعاد در الگوی نهایی می‌توان نتیجه گرفت که بیمارستان‌ها برای استقرار برنامه‌های ارتقای سلامت، بایستی به ارتقای سلامت بیماران، سازمان وکارکنان توجه ویژه‌ای نماید. واژه‌های کلیدی: ارتقای سلامت؛ بیمارستان؛ مدل بیمارستان متعهد به ارتقای سلامت