عوامل مؤثر بر هدر رفت دارویی در بیمارستان‌های منتخب شهر اصفهان (دولتی، خصوصی و خیریه)

Abstract

مقدمه : مصرف زیاد دارو در کشور، تغییر مداوم الگوهای دارو درمانی و حیف و میل شدن مقادیر قابل ملاحظه‌ای از داروها به صورت‌های گوناگون، اهمیت بررسی عوامل مؤثر بر هدر رفت دارو را دو چندان می‌کند. هدف از این پژوهش تعیین عوامل مؤثر بر هدر رفت دارو در بیمارستان‌های منتخب شهر اصفهان در سال 1389 بوده است. روش بررسی : این تحقیق از نوع تحقیقات توصیفی است. جامعه‌ی پژوهش شامل مدیر، مترون، سوپروایزر، سرپرستار بخش و مسؤول فنی داروخانه در بیمارستان‌های آموزشی، غیر آموزشی خصوصی و خیریه‌ی منتخب شهر اصفهان بود که به روش سرشماری و به تعداد 40 نفر نمونه‌ها انتخاب شدند. جمع‌آوری اطلاعات طی دو مرحله از طریق دو پرسش‌نامه‌ی محقق‌ساخته انجام شده است. برای سنجش روایی پرسش‌نامه‌ها از روشExpert Judgment استفاده شد. پایایی پرسش‌نامه نیز به روش Cronbach’s alpha (85/0=r) مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات به دست آمده از پرسش‌نامه با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS تحلیل شد. یافته‌ها : در بیمارستان خیریه حیطه‌ی ثبت دارو بیش‌ترین نمره (04/92) و آموزش کم‌ترین نمره (36/61) را به خود اختصاص داده است. در بیمارستان آموزشی کمیته‌ی دارو بالاترین نمره (81/86 )و داروهای مازاد پایین‌ترین نمره (21/71) را به خود اختصاص داده است. در بیمارستان غیرآموزشی نگه‌داری و آماده‌سازی دارو بالاترین نمره (85/91) و حیطه‌ی آموزش (36/61) کم‌ترین نمره را به خود اختصاص داده است. در بیمارستان خصوصی حیطه‌ی نگه‌داری و آماده‌سازی دارو بالاترین نمره (22/85) و حیطه‌ی کمیته‌ی دارو کم‌ترین نمره (9/55) را به خود اختصاص داده است. نتیجه‌گیری: برای کاهش هدررفت دارو در بیمارستان‌ها توجه به فرایند مدار نمودن و مستندسازی گردش دارو در انبار دارویی، داروخانه و استوک بخش و هم‌چنین استفاده از سیستم HIS مثمر ثمر می‌باشد. واژه‌های کلیدی: دارو‌ها؛ بیمارستان‌ها؛ هدررفت دارو