نقش شاخص‏های کلان سلامت در کارایی مدیریت بهداشت و سلامت روستایی استان‏های کشور

Abstract

مقدمه: در نقشه سلامت جمهوری اسلامی ایران در برنامه پنجم توسعه، بر افزایش بهره وری کل عوامل (سرمایه، انرژی، مواد اولیه، و نیروی انسانی) در بخش سلامت تاکید شده. این تحقیق با مبنا قراردادن عملكرد استان‏ها در بخش بهداشت و سلامت، به شناسایی نقش متغیرهای کلان سلامت در کارایی استان‏ها در سطح روستا پرداخته است. روش بررسی: این تحقیق با روش تحلیلی و در بین تمامی استان‏های کشور و در طول سال‏های 79 تا 86 انجام گرفته است. آمارها از مستندات رسمی کشور استخراج شده و در این راستا از سه شاخص ورودی و پنج شاخص خروجی و مدل ریاضی تحلیل پوششی داده‏ها و تحلیل تشخیصی استفاده شده‏است. روایی کلیت تحقیق بر اساس پوشش دادن هدف توسط شاخص‏ها، توسط کارشناسان امر تایید گردید. نرم افزارهای مورد استفاده DEA master1 و spss 19 بوده‏اند. یافته‌ها: بررسی‌ها نشان داد 9 استان کارا وجود دارند که تهران و مازندارن با کسب ارقام کارایی 295 و 174در صدر و کردستان و سیستان با کسب ارقام 67 و 60 در قعر رتبه کارایی قرار دارند. از روش تحلیل حساسیت و تحلیل تشخیصی چندگانه شاخص