نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorایوب پرنوfa_IR
dc.contributor.authorمحسن پورصادقیانfa_IR
dc.contributor.authorلیلا امیدیfa_IR
dc.contributor.authorمحسن پرنوfa_IR
dc.contributor.authorکوروش سایه میریfa_IR
dc.contributor.authorفاطمه سایه میریfa_IR
dc.date.accessioned1399-12-08T21:57:24Zfa_IR
dc.date.accessioned2021-02-26T21:57:25Z
dc.date.available1399-12-08T21:57:24Zfa_IR
dc.date.available2021-02-26T21:57:25Z
dc.date.issued2016-06-21en_US
dc.date.issued1395-04-01fa_IR
dc.date.submitted2016-06-21en_US
dc.date.submitted1395-04-01fa_IR
dc.identifier.citationایوب پرنو, محسن پورصادقیان, لیلا امیدی, محسن پرنو, کوروش سایه میری, فاطمه سایه میری. (1395). شيوع اختلالات اسكلتي – عضلاني ناشي از کار در اندام هاي فوقاني: مطالعه مرور سيستماتيك و متاآناليز. ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت‌ها, 4(1), 18-9. doi: 10.22037/meipm.v4i1.13003fa_IR
dc.identifier.issn2345-2455
dc.identifier.issn2383-1901
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22037/meipm.v4i1.13003
dc.identifier.urihttps://journals.sbmu.ac.ir/spip/article/view/13003
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/777952
dc.description.abstractسابقه و هدف: امروزه در بسياري از كشورها پيشگيري از اختلالات اسكلتي- عضلاني ناشي از كار به‌صورت يك ضرورت و اولويت ملي درآمده است. مطالعه حاضر باهدف تعيين ميزان شيوع اختلالات اسكلتي- عضلاني ناشي از كار در ايران، جهت دستيابي به نتايجي كامل باقدرت آماري بالا، به روش متا آناليز انجام شد.روش بررسي: مطالعه حاضر مرور سيستماتيک ومتاآناليز است كه با استفاده از کليدواژه‌هاي معتبر و جستجو در موتور جستجوگرscholar Google و پايگاه‌هاي SID، Magiran، Medlib، Medex Iran، Pubmed و scopus اجرا شد. جهت بررسي ناهمگني در مطالعات از شاخص ناهمگنيI2 استفاده شد. داده‌ها با روش متا آناليز و با استفاده از مدل اثرات تصادفي مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفتند.يافته‌ها: تعداد27 مقاله مرتبط با ميزان شيوع اختلالات اسكلتي- عضلاني در سال‌هاي 2001 تا 2010 در نواحي مختلف ايران به دست آمد. کل حجم نمونه موردبررسي در ايران، 6090 نفر با ميانگين 225 نمونه در هر مطالعه بود. ميزان شيوع اختلالات اسكلتي- عضلاني در گردن 8/31 % (فاصله اطمينان 95%:4/39- 1/24)، شانه 8/36% (فاصله اطمينان 95%: 1/44 – 4/29)، آرنج 4/17٪ (فاصله اطمينان 95%:1/22 – 7/12)، مچ دست 6/34% (فاصله اطمينان 95%: 42 – 1/27) و ناحيه فوقاني پشت 1/38% (فاصله اطمينان 95%:4/46- 9/29) محاسبه گرديد.نتيجه‌گيري: شيوع اختلالات اسكلتي- عضلاني ناشي از كار در اندام‌هاي فوقاني بدن به‌خصوص در قسمت شانه و پشت در ايران بالا است. برنامه‌هاي آموزش ارگونومي و بهداشت حرفه‌اي جهت کاهش ريسک ابتلا به اختلالات اسکلتي- عضلاني مرتبط با کار توصيه مي‌گردد. How to cite this article: Parno A, Poursadeghiyan M, Omidi L, Parno M, Sayehmiri K, Sayehmiri F.The Prevalence of Work-Related Musculoskeletal Disorders in the upper Extremity: A Systematic Review and Meta-Analysis. J Saf Promot Inj Prev. 2016; 4(1):9-18fa_IR
dc.format.extent390
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.relation.ispartofارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت‌هاfa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22037/meipm.v4i1.13003
dc.subjectاختلالات اسكلتي- عضلانيfa_IR
dc.subjectشيوعfa_IR
dc.subjectاندام‌هاي فوقانيfa_IR
dc.subjectمرور سيستماتيك.fa_IR
dc.titleشيوع اختلالات اسكلتي – عضلاني ناشي از کار در اندام هاي فوقاني: مطالعه مرور سيستماتيك و متاآناليزfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentكميته تحقيقات دانشجويي دانشگاه علوم پزشکي ايلام، ايلام، ايرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه ارگونومي، دانشكده توانبخشي، دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي، تهران، ايرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشكده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکي تهران، تهران، ايرانfa_IR
dc.contributor.departmentكميته تحقيقات دانشجويي دانشگاه علوم پزشکي ايلام، ايلام، ايرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقيقات پيشگيري از آسيب‌هاي رواني اجتماعي، دانشگاه علوم پزشکي ايلام، ايلام، ايرانfa_IR
dc.contributor.departmentكميته تحقيقات دانشجويي دانشگاه علوم پزشکي ايلام، ايلام، ايرانfa_IR
dc.citation.volume4
dc.citation.issue1
dc.citation.spage18
dc.citation.epage9


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد