نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorترانه يوسفي نژاديfa_IR
dc.contributor.authorحميد سوريfa_IR
dc.date.accessioned1399-12-08T21:43:58Zfa_IR
dc.date.accessioned2021-02-26T21:43:59Z
dc.date.available1399-12-08T21:43:58Zfa_IR
dc.date.available2021-02-26T21:43:59Z
dc.date.issued2018-03-13en_US
dc.date.issued1396-12-22fa_IR
dc.date.submitted2018-03-13en_US
dc.date.submitted1396-12-22fa_IR
dc.identifier.citationترانه يوسفي نژادي, حميد سوري. (1396). بررسي موانع ايمني عابران پياده و محدوديت‌هاي پياده‌روي در تهران- مطالعه کيفي. ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت‌ها, 5(4), 192-185. doi: 10.22037/meipm.v5i4.20719fa_IR
dc.identifier.issn2345-2455
dc.identifier.issn2383-1901
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22037/meipm.v5i4.20719
dc.identifier.urihttps://journals.sbmu.ac.ir/spip/article/view/20719
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/777808
dc.description.abstractسابقه و هدف:امروزه ايجاد محيط مناسب و ايمن براي تردد عابران موردتوجه خاص برنامه ريزان حمل‌ونقل شهري قرار دارد. پياده‌روي ساده‌ترين و طبيعي‌ترين شکل جابجايي است و براي سلامتي، کاهش آلودگي هوا و کاهش ترافيک توصيه مي‌شود، اما چالش‌هاي بسياري در اين حوزه وجود دارد. مطالعه باهدف بررسي موانع ايمني عابران پياده و محدوديت‌هاي پياده‌روي در تهران اجرا شد.روش بررسي:  مطالعه با روش کيفي و از طريق انجام مصاحبه‌ نيمه ساختاريافته با 30 نفر از شهروندان شهر تهران در مناطق مختلف تهران انجام گرفت. ملاحظات اخلاقي مطالعه شامل معرفي پژوهشگر، ذکر انگيزه انجام مطالعه، محرمانه ماندن نام مصاحبه‌شونده و اخذ رضايت مصاحبه‌شونده جهت ضبط مکالمات بود. مصاحبه‌ها، پس از پياده‌سازي به روش تحليل محتوا مورد تحليل قرار گرفتند. روش نمونه‌گيري به‌صورت هدفمند بود و افراد در گروه‌هاي سني مختلف از عابران پياده و هم رانندگان انتخاب شدند. جهت اعتبار داده‌ها از معيارهاي مقبوليت، انتقال‌پذيري، همساني يا قابليت تصديق و تأييد پذيري يا قابليت اعتماد استفاده شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار MAXQDA نسخه 10 تحليل شدند.يافته‌ها: هفت موضوع اصلي شامل عوامل کالبدي-  فضايي، ايمني، امنيت، فرهنگي، قوانين پشتيبان حقوق عابران، فيزيولوژيک و رفتاري و اقليمي از مطالعه استخراج شد.نتيجه‌گيري:  بر پايه يافته‌هاي مطالعه، تفکيک دقيق و صحيح مسير عابر پياده از سواره، ايمن‌سازي مسير حرکت پياده، کف سازي مناسب و برداشتن موانع در پياده‌روها، ايجاد مبلمان شهري، افزايش جاذبه‌هاي شهري، بهسازي محيط‌زيست و ايجاد فضاي تميز و مطلوب، ايجاد پل‌هاي استاندارد روگذر و زيرگذر عابران پياده مي‌تواند برافزايش پياده‌روي و ايمني عابران پياده تأثير مثبت داشته باشد. How to cite this article:Yousefinezhadi T, Soori H. Study of Obstacles and Restrictions of Pedestrians for Commuting on Foot in the City of Tehran: A Qualitative Study. J Saf Promot Inj Prev. 2017; 5(4):185-92.fa_IR
dc.format.extent321
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.relation.ispartofارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت‌هاfa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22037/meipm.v5i4.20719
dc.subjectموانعfa_IR
dc.subjectپياده‌رويfa_IR
dc.subjectايرانfa_IR
dc.subjectمطالعه کيفيfa_IR
dc.titleبررسي موانع ايمني عابران پياده و محدوديت‌هاي پياده‌روي در تهران- مطالعه کيفيfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentسياست گذاري سلامت، مرکز تحقيقات ارتقاي ايمني و پيشگيري از مصدوميت‌ها، دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي، تهران، ايرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقيقات ارتقاي ايمني و پيشگيري از مصدوميت‌ها، دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي، تهران، ايرانfa_IR
dc.citation.volume5
dc.citation.issue4
dc.citation.spage192
dc.citation.epage185


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد