نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمنیژه ایران فرfa_IR
dc.date.accessioned1399-12-08T21:43:31Zfa_IR
dc.date.accessioned2021-02-26T21:43:31Z
dc.date.available1399-12-08T21:43:31Zfa_IR
dc.date.available2021-02-26T21:43:31Z
dc.date.issued2018-03-13en_US
dc.date.issued1396-12-22fa_IR
dc.date.submitted2018-03-13en_US
dc.date.submitted1396-12-22fa_IR
dc.identifier.citationمنیژه ایران فر. (1396). خطرات فضاي فيزيکي خانه و سقوط سالمندان. ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت‌ها, 5(4), 242-237. doi: 10.22037/meipm.v5i4.20720fa_IR
dc.identifier.issn2345-2455
dc.identifier.issn2383-1901
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22037/meipm.v5i4.20720
dc.identifier.urihttps://journals.sbmu.ac.ir/spip/article/view/20720
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/777803
dc.description.abstractسابقه و هدف: سقوط دومين علت مرگ‌ومير ناشي از مصدوميت‌هاي غيرعمدي در سراسر جهان و يکي از شايع‌ترين و جدي‌ترين عامل مصدوميت منجر به ناتواني، بستري شدن و مرگ‌وميردربين سالمندان است. همه خانه‌ها حداقل يک عامل خطر سقوط را دارند. مطالعه حاضر باهدف شناسايي خطرات فضاي فيزيکي خانه و سقوط سالمندان اجرا شد.روش بررسي: به‌منظور رعايت ملاحظات اخلاقي، رضايت آگاهانه از نمونه‌ها اخذ و اطمينان بر محرمانه ماندن اطلاعات انجام شد. مطالعه از نوع تحليلي،  شاهد - موردي، بر روي 120 سالمند مراجعه‌کننده به بخش‌هاي اورژانس مراکز آموزشي – درماني با علت سقوط منجر به مصدوميت اجرا شد. اطلاعات با استفاده از چک‌ليست فضاي فيزيکي داخلي و حياط خانه محل زندگي سالمند گردآوري شد . داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS  نسخه 17 و محاسبه نسبت شانس مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت .يافته ها: ميانگين سن سالمندان موردمطالعه 9.69 ±88/78  سال بود.  بيشترين تعداد سقـــوط (26مورد) در بين گــروه مــورد در رده سني 89– 80  سال بود. نداشتن نرده در دو سمت پله‌ها (14/2=OR) و پله‌هاي بدون نرده داخل خانه و حياط (93/1=OR)، عدم استفاده از صندلي در توالت(72/1=OR)، عدم نصب دستگيره و ميله در حمام و توالت (48/1=OR) و عدم استفاده از کف‌پوش غير لغزنده در حمام و توالت (41/1=OR) به‌عنوان عوامل خطر فضاي فيزيکي خانه براي سقوط سالمندان شناسايي شدند.نتيجه‌گيري: با شناسايي عوامل خطر فضاي فيزيکي خانه مي‌توان در طراحي و اعمال مداخلات لازم در آينده متناسب با عامل يا عوامل خطر به‌منظور پيشگيري و کاهش ميزان سقوط در جامعه سالمندان، به‌مثابه سرمايه‌هاي اجتماعي، برنامه‌ريزي کرد.How to cite this article:Iranfar M. Physical Hazards of Residences and Elderly Fall. J Saf Promot Inj Prev. 2017; 5(4):237-42 .fa_IR
dc.format.extent267
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.relation.ispartofارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت‌هاfa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22037/meipm.v5i4.20720
dc.subjectخطرات فضاي فيزيکيfa_IR
dc.subjectخانهfa_IR
dc.subjectسقوطfa_IR
dc.subjectسالمندfa_IR
dc.titleخطرات فضاي فيزيکي خانه و سقوط سالمندانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentمرکز تحقيقات ارتقاي ايمني و پيشگيري از مصدوميت‌ها، دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي، تهران، ايرانfa_IR
dc.citation.volume5
dc.citation.issue4
dc.citation.spage242
dc.citation.epage237


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد