مقایسه هوش هیجانی، عزت‌نفس و ناگویی خلقی در زنان با افسردگی اساسی و زنان عادی در شهرستان شاهرود

Abstract

مقدمه: اختلالات خلقی از جمله افسردگی اساسی از شایع‌ترین مشکلات روان پزشکی در جوامع مختلف به‌شمار می‌روند. هوش هیجانی به‌عنوان مؤلفه‌ای مهم، در سلامت و بهداشت روانی فرد تأثير بسیار مهم و ارزشمندی دارد و عزت‌نفس منبع حمایتی عمده‌ای است که افراد می‌توانند در مقابل رویدادهای منفی زندگی روزمره استفاده نمایند. از طرفی ناگویی خلقی مانع تنظیم هیجان شده و سازگاری فرد را دچار مشکل می‌نماید. پژوهش حاضر با هدف مقایسه هوش هیجانی، عزت‌نفس و ناگویی خلقی در زنان مبتلا‌به افسردگی اساسی و زنان عادی انجام گرفت. مواد و روش‌ها: طرح پژوهش از نوع علی مقایسه‌ای (پس رویدادی) بود. حجم نمونه آماری شامل 60 زن (30 نفر افسرده اساسی و 30 نفر عادی) که در بهار و تابستان 1393 به ساختمان پزشکان رسول اکرم (ص) و نور در شهرستان شاهرود مراجعه کرده بودند و با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب گردیدند. ابزارهای سنجش شامل مقیاس هوش هیجانی شرینگ، عزت‌نفس کوپر اسمیت، ناگویی هیجانی تورنتو (TAS-20) و مقیاس افسردگی بک «BDI» بود. جهت تجزیه تحلیل داده‌ها از روش تحلیل واریانس چند متعیری (MANOVA) استفاده شد. نتایج: تحلیل یافته‌ها نشان داد که بین زنان افسرده اساسی و عادی در سطوح هوش هیجانی، عزت‌نفس و ناگویی خلقی تفاوت معناداری وجود دارد (001/0P<). نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش حاکی از ارتباط و اهمیت هوش هیجانی، عزت‌نفس و ناگویی خلقی در افسردگی است، که مي‌تواند در برنامه‌های پیشگیرانه و درمانی قابل استفاده باشد.