| dc.contributor.author | مقیمی, حمید | fa_IR |
| dc.contributor.author | مقیمی, حمید | fa_IR |
| dc.contributor.author | برزویی, شیوا | fa_IR |
| dc.contributor.author | برزویی, شیوا | fa_IR |
| dc.contributor.author | زمانی, علیرضا | fa_IR |
| dc.contributor.author | زمانی, علیرضا | fa_IR |
| dc.contributor.author | بهزاد, مهدی | fa_IR |
| dc.contributor.author | بهزاد, مهدی | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-12-06T08:07:35Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2021-02-24T08:07:44Z | |
| dc.date.available | 1399-12-06T08:07:35Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2021-02-24T08:07:44Z | |
| dc.date.issued | 2021-03-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1399-12-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | مقیمی, حمید, مقیمی, حمید, برزویی, شیوا, برزویی, شیوا, زمانی, علیرضا, زمانی, علیرضا, بهزاد, مهدی, بهزاد, مهدی. (1399). بررسی اثر درمان با امپاگلیفلوزین بر فاکتورهای مرتبط با سلول‌هایT کمکی 22 در بیماران مبتلا به دیابت شیرین نوع 2. مجله پزشكي باليني ابن سينا, 27(4), 193-200. doi: 10.29252/ajcm.27.4.193 | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2588-722X | |
| dc.identifier.issn | 2588-7238 | |
| dc.identifier.uri | https://dx.doi.org/10.29252/ajcm.27.4.193 | |
| dc.identifier.uri | http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-2141-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/767960 | |
| dc.description.abstract | سابقه و هدف:ازدیاد پاسخ سلول‌های T کمکی 22 (T helper 22, Th22)در پاتوژنز دیابت ملیتوس نوع 2 (T2DM) دخیل است. در این مطالعه، فاکتور رونویسی سلول‌های Th22(AHR) و اینترلوکین 22
(IL-22) در سلول‌های TCD4+ و نیز تأثیر مصرف خوراکی امپاگلیفلوزین بررسیشد. همچنین همبستگی بین فاکتورهای یادشده و پارامترهای بالینی در بیماران تعیین شد.
مواد و روش‌‌ها:در این مطالعهمورد-شاهدی 50 بیمار تحت درمان با متفورمین و گلیکلازیدبه دو گروه مساوی دریافت‌کنندهامپاگلیفلوزین (EMPA+) و غیر دریافت‌کنندهامپاگلیفلوزین (‑EMPA، گروه شاهد) تقسیم شدند. سلول‌های TCD4+ خون محیطی در روز شروع و 6 ماه بعد از درمان از بیماران جداسازی و میزان بیان ژنی AHR و IL-22با استفاده ازPCRReal-timeو میزان ترشح IL-22 بعد از تحریک با استفاده از تکنیک الایزاسنجیده شد.
یافته‌ها:میزانگلوکز پلاسمای ناشتا و هموگلوبینA1c در گروه EMPA+ پس از دوره درمان با امپاگلیفلوزین در مقایسه با روز شروع کاهش داشت (001/0>P و 04/0=P). کاهش میزان بیان ژنی IL-22 و ترشحIL-22پس از 6 ماه از آغاز درمان با امپاگلیفلوزیندیده شد (011/0=P و 001/0=P). همبستگی مثبت معنی‌داری میان ترشح IL-22 و بیان ژنی آن با AHR و گلوکز پلاسمای ناشتا و هموگلوبینA1c در بیماران EMPA+ بعد از درمان مشاهده شد (05/0P<).
نتیجه‌گیری:امپاگلیفلوزین علاوه بر خواص ضددیابتی، اثرات ضدالتهابیروی سیستم ایمنی بدن به‌خصوص فاکتورهای مربوط به سلول‌هایTh22 دارد.
| fa_IR |
| dc.format.extent | 1047 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی همدان | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله پزشكي باليني ابن سينا | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Avicenna Journal of Clinical Medicine | en_US |
| dc.relation.isversionof | https://dx.doi.org/10.29252/ajcm.27.4.193 | |
| dc.subject | امپاگلیفلوزین | fa_IR |
| dc.subject | اینترلوکین 22 | fa_IR |
| dc.subject | دیابت شیرین نوع 2 | fa_IR |
| dc.subject | سلولT کمکی 22 | fa_IR |
| dc.subject | ايمني شناسي | fa_IR |
| dc.title | بررسی اثر درمان با امپاگلیفلوزین بر فاکتورهای مرتبط با سلول‌هایT کمکی 22 در بیماران مبتلا به دیابت شیرین نوع 2 | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.citation.volume | 27 | |
| dc.citation.issue | 4 | |
| dc.citation.spage | 193 | |
| dc.citation.epage | 200 | |
