مقایسۀ نیمرخ پیشرفتۀ آمادگی جسمانی بازیکنان فوتبال المپیک ایران براساس پست بازی

Abstract

هدف از تحقیق حاضر مقایسۀ نیمرخ پیشرفتۀ آمادگی جسمانی بازیکنان فوتبال المپیک ایران براساس پست بازی است. تعداد 29 تن از بازیکنان دعوت‌شده به اردوی تیم ملی فوتبال المپیک ایران اعزامی به دوره هفدهم بازی­های المپیک آسیایی (اینچئون1، 2014) با میانگین سن 2/01±20/39سال براساس پست بازی در قالب پنج­گروه دروازبانان، مدافعان، بازیکنان میانی، بازیکنان کناری و مهاجمان در فرایند پژوهش شرکت کردند و متغیرهای ترکیب بدنی (شامل شاخص توده بدن، درصد چربی)، نیروی آیزوکینتیک (اوج گشتاور، نسبت عضلات موافق به مخالف، خستگی کار، کل کار مصرفی خم­شدن و یازشدن)، توان هوازی با دستگاه تحلیل­کنندۀ گازهای تنفسی و توان بی­هوازی و شاخص خستگی با آزمون وینگیت اندازه­گیری شد و نتایج آن با آمار توصیفی (میانگین±انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل واریانس یک­راهه پس از تحلیل نمره­ها همراه با تست تعقیبی هابکینز) مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته­های پژوهش حاضر تفاوت معنادار متغیرهای یادشده را در میان بازیکنان پست­های مختلف نشان نمی­دهد. با بررسی وضعیت آمادگی جسمانی بازیکنان تیم ملی فوتبال المپیک ایران، به­نظر می­رسد تیم فوتبال المپیک از آمادگی مطلوب تخصصی و بر مبنای پست بازی برای شرکت در بازی­های المپیک آسیایی برخوردار نبوده است، این در حالی است که بازیکنان بیش­ترین زمان تمرین خود را در تیم­های باشگاهی گذرانده و با توجه به مدت­زمان کم اردوهای تیم ملی، بازیکنان با آمادگی مناسبی در مسابقات شرکت نکرده­اند.

1. Incheon