تأثیر شش‌هفته تمرین مقاومتی تناوبی بر سطوح سرمی ائوتاکسین و عامل نروتروفیک مشتق از مغز در مردان جوان با اضافه وزن

Abstract

ائوتاکسین آدیپوکین پیش التهابی مترشحه از بافت چربی است که ترشح آن در چاقی افزایش یافته و مانع نوروژنز می­شود. BDNF نیز یکی از عوامل رشد عصبی است که در عملکرد شناختی، متابولیسم چربی و قند و همچنین پاتوفیزیولوژی چاقی و سندرم متابولیک در بزرگسالی مؤثر است. هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر شش­هفته تمرین مقاومتی تناوبی بر سطوح سرمی ائوتاکسین و عامل نروتروفیک مشتق از مغز در مردان جوان با اضافه­وزن بود. 20دانشجوی غیرفعال و فاقد برنامه ورزشی منظم از دانشگاه خوارزمی انتخاب و به صورت تصادفی به دوگروه تمرین (10نفر) و کنترل (10نفر) تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت شش­هفته، سه­جلسه در هفته و هرجلسه به مدت 45دقیقه در تمرینات حضور داشتند. برنامه تمرینی شامل هفت­حرکت با شدت 30-40درصد 1RM و سرعت 2v به مدت 10ثانیه و فواصل استراحتی با شدت 30-40درصد 1RM و سرعت v به مدت 20ثانیه بود. نمونه­های خونی قبل و پس از شش­هفته تمرین، اخذ و مقادیر ائوتاکسین و BDNF سرمی با روش الایزا اندازه­گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی برای مقایسه متغیرها و همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس و آزمون بونفرونی نشان­دادند که شش­هفته تمرین مقاومتی تناوبی موجب کاهش معناداری در شاخص­های پیکرسنجی مثل توده­ی بدنی (0/003=p)، شاخص توده بدن (0/004=p)، دور کمر (0/012=p) و درصد چربی (0/001=p) شد؛ همچنین، این روش موجب افزایش معنی­دار در استقامت عضلانی (0/001=p)، و سطوح BDNF سرمی گروه تمرین نسبت به گروه کنترل گردید (0/024=p)؛ همچنین، سطوح ائوتاکسین سرمی در گروه تمرین کاهش معنی­داری داشت (0/022=p). نتایج همبستگی هم نشان­داد بین ائوتاکسین و BDNF پیش و پس از آزمون به ترتیب رابطۀ معکوس معنی­داری وجود دارد (0/511- p=0/013 r=-0/586 ،p=0/015 r=). کاهش وزن در اثر شش­هفته تمرین مقاومتی تناوبی که همراه با از دست­دادن بافت چربی بوده است، موجب کاهش سطوح سرمی ائوتاکسین و افزایش سطوح سرمی BDNF گردیده است.