مطالعه تأثیر دوازده هفته تمرین شنای زیربیشینه بر رنگ‌پذیری Ras و Raf-1سلول‌های اپیتلیال ریۀ موش‌های صحرایی در معرض کارسینوژن NNK

Abstract

هدف این مطالعه، بررسی تغییرات رنگ‌پذیری Rasو Raf-1در سلول‌های اپیتلیال ریۀ موش‌های صحرایی در معرض کارسینوژن NNK پس از تمرین شنا بود. به این منظور، 50 سر موش صحرایی به‌­صورت تصادفی به پنج گروه کنترل، تمرین، تمرین-NNK، NNK و حلال تقسیم شدند. NNK به میزان 12/5 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن، به­‌صورت زیرجلدی، یک­‌روز در هفته، به­‌مدت دوازده هفته تزریق شد. تمرین نیز شامل دوازده هفته شنا با شدت زیربیشینه بود. درصد واکنش Ras و Raf-1سلول‌های اپی­تلیال ریه به روش ایمونوهیستوشیمی اندازه‌گیری شد. در پاسخ ایمونوهیستوشیمی Ras و Raf-1سلول‌های اپیتلیال ریۀ گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل تغییر معنی‌داری مشاهده نشد (به‌­ترتیب 0/889=p، 0/999=p). افزایش قابل توجهی در پاسخ ایمونوهیستوشیمی Ras و Raf-1گروه NNK در مقایسه با گروه کنترل یافت شد (0/001=p). علاوه‌­براین، در گروه تمرین- NNK در مقایسه با گروه NNK کاهش قابل توجهی در پاسخ ایمونوهیستوشیمی Ras و Raf-1 مشاهده شد (0/001=p). به‌­طورکلی، می‌توان تأیید کرد که تمرین شنا از طریق کاهش پاسخ گیرنده‌های استیل کولینی نیکوتینی و گیرنده‌های بتاآدرنرژیکی به کاهش رنگ‌پذیری Ras و Raf-1 سلول‌های اپی­تلیال ریۀ موش‌های صحرایی منجر شد.