تأثیر «کانون توجه» بر فعالیت الکتریکی عضلۀ راست‌شکمی در حرکت پرش عمودی

Abstract

مطالعات گوناگون برتری کانون توجه بیرونی را بر کانون توجه درونی نشان داده‌­اند، اما تاکنون هیچ پژوهشی سطح فعالیت الکتریکی عضلۀ راست­ شکمی را به‌­منزلۀ عضله تثبیت‌­کننده تنه بررسی نکرده است. هدف این مطالعه، تعیین اثر «کانون توجه» بر فعالیت الکتریکی عضلۀ راست­ شکمی در فازهای مختلف حرکت پرش عمودی بود. دوازده والیبالیست ماهر مرداز میان والیبالیست‌­های دانشگاه تهران داوطلبانه در این تحقیق مشارکت کردند. آزمودنی‌­ها حرکت پرش عمودی را با تمام توان در دو وضعیت کانون توجه بیرونی و کانون توجه درونی روی صفحۀ نیروسنج اجرا کردند. در حین پرش، علامت‌­های الکترومایوگرافی سطحی عضلۀ راست‌­شکمی، با استفاده از دستگاه الکترومایوگرافی ثبت شد و فعالیت الکتریکی این عضله در فازهای مختلف حرکت پرش عمودی محاسبه شد. نتایج آزمون تی هم­بسته نشان داد که ارتفاع پرش در وضعیت کانون توجه بیرونی به‌­طور معنی­‌داری بیشتر از وضعیت کانون توجه درونی بود. کانون توجه درونی نسبت به کانون توجه بیرونی افزایش معنی­‌داری در فعالیت الکتریکی عضلۀ راست­‌شکمی در طول فاز درون­‌گرا ایجاد کرد اما تفاوت معنی­‌داری در فعالیت الکتریکی عضلۀ راست­ شکمی بین وضعیت­‌های کانون توجه بیرونی و درونی در فاز برون‌­گرا مشاهده نشد. این نتایج حاکی از آن است که کانون توجه بیرونی با افزایش مؤثرکارآیی حرکت پرش عمودی همراه است؛ازاین­‌رو، استفاده از دستورالعمل­‌های کانون توجه بیرونی در هنگام اجرای حرکت پرش عمودی توصیه می­‌شود.