اثر هشت هفته تمرین عملکردی اختصاصی بر عوامل خطرزای آسیب و اجرای ورزشی جودوکاران پسر

Abstract

جودو یکی از پرمخاطب­ترین هنرهای رزمی دنیا است، پژوهشگران­ خطر بروز آسیب در هنگام تمرین جودو را بیشتر از زمان مسابقه گزارش کرده­اند. بنابراین، رو­ش­های تمرین ایمن­تر و اثربخش­تر باید مورد توجه قرار گیرد. با توجه به ضرورت توسعه و کاربرد رویکردهای پیشگیری از آسیب و بهبود عملکرد ورزشی، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین عملکردی اختصاصی جودو بر عوامل خطرزای بروز آسیب و عملکرد ورزشی جودوکاران پسر غیرنخبه می باشد. 46 نفر جودوکار غیرنخبه هدفمند انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه آزمایش(23نفر) و کنترل(23نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی هشت‌هفته در برنامۀ تمرینات عملکردی اختصاصی جودو که محققان طراحی کرده بودند، شرکت نمودند. گروه کنترل در مدت مشابه، به تمرینات مرسوم جودو پرداختند. تمرینات سه‌بار در هفته و در هر جلسه 90 دقیقه انجام شد. آزمودنی­ها 24 ساعت پیش از شروع و پس از پایان دوره در پیش­آزمون و پس­آزمون شرکت کردند. برای بررسی نرمال بودن داده­ها از تحلیل کوواریانس (ANCOVA) در سطح معنی‌داری (05/.0≥p) استفاده شد. آنالیزها با استفاده از نرم‌افزار SPSS21 انجام شد. بر اساس یافته­ها افزایش معناداری در امتیاز آزمون­های غربالگری حرکت عملکردی (0/001=p)، تعادل y اندام فوقانی (0/001=p)، پرش عمودی (0/001=p) و آمادگی اختصاصی جودو (0/001=p) در گروه تجربی مشاهده شد. مداخله تمرینی این پژوهش همزمان بر کاهش یا تعدیل عوامل خطرزای بروز آسیب و ارتقای عملکرد ورزشی اختصاصی موثر بود؛ بنابر این نسبت به برنامه­های تمرینی رایج کارآمدتر است.