تاثیر شش هفته تمرینات جسمانی منتخب بر تعادل، کنترل قامت و عملکرد اندام تحتانی کودکان مبتلا به میلومننگوسل

Abstract

میلومننگوسل پس از فلج مغزی شایع­ترین نقص مادر­زادی سیستم عصبی است که موجب اختلال در عملکرد بسیاری از ساختارهای بدن می­شود. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر شش­هفته تمرینات جسمانی منتخب بر تعادل، کنترل قامت و عملکرد اندام تحتانی کودکان میلومننگوسلی بود. در این مطالعه شبه آزمایشگاهی 10 پسر 10 تا 11 ساله مبتلا به میلومننگوسل با ضایعه در سطوح L4 -L5 که مستقلاً قادر به ایستادن و برداشتن حداقل پنج گام بودند، انتخاب و پس از اخذ رضایت­نامه کتبی از والدین در یک گروه تجربی قرار گرفتند. پیش و پس از شش­هفته (چهار جلسه 60 دقیقه­ای در هفته) انجام پروتکل تمرینی محقق­ساخته، متغیرهای تعادل ایستا و پویا (مقیاس تعادلیPBS)، نوسانات پاسچر (دستگاه فوت اسکن)، زاویه کرانیوورتبرال گردن و دامنه حرکتی زانو و ران (گونیامتر)، زاویه قوس پشتی (خط­کش منعطف)، قدرت اکستنسورهای تنه و زانو (دینامومتر) آزمودنی­ها اندازه­گیری شد. اطلاعات با آزمون تی وابسته در نرم­افزار SPSS 22 تحلیل گردید (0/05≥P). نتایج نشان­دهندۀ تفاوت معنادار میان پیش­آزمون و پس­آزمون در همه متغیرها به جز شاخص کلی نوسانات قامتی و قدرت اکستنسورهای تنه (0/05≤ P) بود. باتوجه به اثربخشی پروتکل تمرینی استفاده شده، می­توان از این پروتکل، برای بهبود وضعیت قامت، تعادل و عملکرد اندام تحتانی در توانبخشی مبتلایان میلومننگوسل و افراد مشابه با این افراد استفاده کرد.