نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorجعفری نجف‌آبادی, محمد حسنfa_IR
dc.contributor.authorجعفری نجف‌آبادی, محمد حسنfa_IR
dc.contributor.authorعسکریان, سعیدهfa_IR
dc.contributor.authorعسکریان, سعیدهfa_IR
dc.contributor.authorکاظمی اسکویی, رضاfa_IR
dc.contributor.authorکاظمی اسکویی, رضاfa_IR
dc.contributor.authorملائکه نیکویی, بیژنfa_IR
dc.contributor.authorملائکه نیکویی, بیژنfa_IR
dc.contributor.authorرضایی, مهدیfa_IR
dc.contributor.authorرضایی, مهدیfa_IR
dc.contributor.authorآقایی بختیاری, سید حمیدfa_IR
dc.contributor.authorآقایی بختیاری, سید حمیدfa_IR
dc.date.accessioned1399-12-03T21:03:57Zfa_IR
dc.date.accessioned2021-02-21T21:03:57Z
dc.date.available1399-12-03T21:03:57Zfa_IR
dc.date.available2021-02-21T21:03:57Z
dc.date.issued2020-07-01en_US
dc.date.issued1399-04-11fa_IR
dc.identifier.citationجعفری نجف‌آبادی, محمد حسن, جعفری نجف‌آبادی, محمد حسن, عسکریان, سعیده, عسکریان, سعیده, کاظمی اسکویی, رضا, کاظمی اسکویی, رضا, ملائکه نیکویی, بیژن, ملائکه نیکویی, بیژن, رضایی, مهدی, رضایی, مهدی, آقایی بختیاری, سید حمید, آقایی بختیاری, سید حمید. (1399). بررسی لیپوپلیمرهای حاوی نانولیپوزوم و پلی‌اتیلن ایمین برای انتقال ژن به رده سلولی PC3 سرطان پروستات. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 78(5), 284-292.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-10597-other.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/758769
dc.description.abstractزمینه و هدف: نانوحامل‌های غیرویروسی مثل لیپوزوم‌ها و پلیمرهای کاتیونی دارای قابلیت دستورزی بسیاری به منظور انتقال ژن به سلول‌ها هستند. با این وجود کارایی انتقال آن‌ها کمتر از ویروس‌ها است. هدف از این مطالعه، ترکیب لیپوزوم‌ها و پلیمرهای کاتیونی برای تهیه لیپوپلی‌پلکس و بهره‌برداری از خصوصیات مطلوب لیپوزوم و پلیمر به‌صورت هم‌زمان می‌باشد. روش بررسی: این مطالعه مداخله‌ای-تجربی در دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد از فروردین تا بهمن 1396 انجام گرفت. در این مطالعه، لیپوپلی‌پلکس‌هایی بر پایه PEI (پلی‌اتیلن ایمین) و با وزن مولکولی 25 و 10 کیلو دالتون و نسبت لیپوزوم به پلیمر 1 به 1 با استفاده از پلاسمید حاوی نشانگر GFP (پروتیین فلورسنتی سبز) تهیه گردید. ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی حامل‌های سنتز شده مانند اندازه، سمیت سلولی (متغیرهای اصلی) و ارتباط آن‌ها با قابلیت انتقال ژن در سلول‌های سرطان پروستات انسانی (PC3) مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته‌ها: تمامی لیپوپلی‌پلکس‌ها در 4/0C/P= با پایه هر دو وزن مولکولی PEI (پلی‌اتیلن ایمین) قادر به افزایش ترانسفکشن نسبت به حامل‌های پایه (پلی‌اتیلن ایمین و لیپوزوم) بود (05/0P<، 001/0P<)، درحالی‌که سمیت سلولی کمتری نیز نسبت به لیپوزوم دست ورزی نشده نشان می‌داد. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد لیپوپلی‌پلکس حاصل از ترکیب PEI (پلی‌اتیلن ایمین) و لیپوزوم می‌تواند در مقادیر کم به‌صورت کارآمدی ژن را به سلول منتقل نماید درحالی‌که سمیت کم سلولی و اندازه مناسبی در مقیاس نانو دارد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectتکنیک‌های انتقال ژنیfa_IR
dc.subjectلیپوزوم‌هاfa_IR
dc.subjectسلول‌های PC-3fa_IR
dc.subjectانتقال ژنی.fa_IR
dc.titleبررسی لیپوپلیمرهای حاوی نانولیپوزوم و پلی‌اتیلن ایمین برای انتقال ژن به رده سلولی PC3 سرطان پروستاتfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله اصیلfa_IR
dc.contributor.departmentگروه زیست فناوری و نانوفناوری پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه زیست فناوری و نانوفناوری پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه بیوتکنولوژی پزشکی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه، تربت حیدریه، ایران. مرکز تحقیقات علوم اعصاب، دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه، تربت حیدریه، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه بیوتکنولوژی پزشکی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه، تربت حیدریه، ایران. مرکز تحقیقات علوم اعصاب، دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه، تربت حیدریه، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه زیست فناوری و نانوفناوری پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه زیست فناوری و نانوفناوری پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات نانوفناوری، پژوهشکده فناوری دارویی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران. 5- هسته تحقیقات بیوانفورماتیک، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات نانوفناوری، پژوهشکده فناوری دارویی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران. 5- هسته تحقیقات بیوانفورماتیک، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه زیست فناوری و نانوفناوری پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه زیست فناوری و نانوفناوری پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه زیست فناوری و نانوفناوری پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران. هسته تحقیقات بیوانفورماتیک، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه زیست فناوری و نانوفناوری پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران. هسته تحقیقات بیوانفورماتیک، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.fa_IR
dc.citation.volume78
dc.citation.issue5
dc.citation.spage284
dc.citation.epage292


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد