نمایش مختصر رکورد

بررسی فراوانی ترومای فیزیکی و عوامل همراه آن در دوران حاملگی

dc.contributor.authorنجاری, فارسfa_IR
dc.contributor.authorنجاری, فارسfa_IR
dc.contributor.authorمصطفی‌زاده, بابکfa_IR
dc.contributor.authorمصطفی‌زاده, بابکfa_IR
dc.contributor.authorبهرامی, میتراfa_IR
dc.contributor.authorبهرامی, میتراfa_IR
dc.contributor.authorنجاری, درساfa_IR
dc.contributor.authorنجاری, درساfa_IR
dc.date.accessioned1399-12-03T21:01:17Zfa_IR
dc.date.accessioned2021-02-21T21:01:17Z
dc.date.available1399-12-03T21:01:17Zfa_IR
dc.date.available2021-02-21T21:01:17Z
dc.date.issued2019-05-01en_US
dc.date.issued1398-02-11fa_IR
dc.identifier.citationنجاری, فارس, نجاری, فارس, مصطفی‌زاده, بابک, مصطفی‌زاده, بابک, بهرامی, میترا, بهرامی, میترا, نجاری, درسا, نجاری, درسا. (1398). بررسی فراوانی ترومای فیزیکی و عوامل همراه آن در دوران حاملگی. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 77(3), 166-171.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-9713-other.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/758739
dc.description.abstractزمینه و هدف: تروما یکی از علل اصلی مرگ‌ومیر و معلولیت مادران در جوامع است، که سالانه موجب مرگ میلیون‌ها انسان در سراسر جهان شده و بار مالی زیادی را به دستگاه‌های بهداشتی تحمیل می‌کند، هدف از انجام این مطالعه بررسی فراوانی ترومای فیزیکی و عوامل همراه آن در دوران حاملگی می‌باشد. روش بررسی: این پژوهش با طراحی توصیفی، پرونده زنان بارداری را که در طی سال‌های ۹۳-۱۳۸۳ به بیمارستان مهدیه تهران با شکایت تروما مراجعه نموده‌اند، مورد بررسی قرار داده شد، و داده‌های پژوهش از پرونده پزشکی بیماران با استفاده از یک فرم گردآوری پژوهشگر ساخته، استخراج و ثبت شده است. در این پژوهش تمامی افرادی که واجد شروط ورود به مطالعه (براساس معیارهای ورود و خروج از مطالعه) بودند به‌عنوان نمونه انتخاب شده‌اند. سطح معناداری آزمون‌ها نیز ۵%P< در نظر گرفته شد. از آزمون‌های آماری ضریب همبستگی اسپیرمن و Chi-square test استفاده شده است. یافته‌ها: تعداد ۶۸ نفر براساس معیارهای انتخاب‌شده وارد مطالعه شدند که در این بین میانگین سنی افراد نمونه برابر با ۲۶ سال و ۱۰۰% فاقد سابقه سقط بودند. الگوی تروما در ۱۰۰% موارد غیرنافذ بوده است و در ۶۳% موارد ضربه به شکم، در ۲۳% به کمر و در ۱۴% موارد به پهلو وارد شده است. ضرباتی که به ناحیه شکم و کمر وارد آمده، به‌ترتیب در ۳% و ۸% موارد موجب سقط جنین شده است. در مواردی که دکولمان جفت از لترال آن بود، در تمام آن‌ها  (۶ مورد) ترومای فیزیکی نیز مطرح بوده است. نتیجه‌گیری: ترومای فیزیکی در دوران بارداری شایع است و دکولمان جفت از لترال می‌تواند یکی از شواهد بارز ایراد ضربه باشد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectدکولمان جفتfa_IR
dc.subjectترومای فیزیکیfa_IR
dc.subjectحاملگیfa_IR
dc.subjectعوارض بارداریfa_IR
dc.titleبررسی فراوانی ترومای فیزیکی و عوامل همراه آن در دوران حاملگیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله اصیلfa_IR
dc.contributor.departmentگروه پزشکی قـانونی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه پزشکی قـانونی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه پزشکی قـانونی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه پزشکی قـانونی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه پزشکی قـانونی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه پزشکی قـانونی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه پزشکی قـانونی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه پزشکی قـانونی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.fa_IR
dc.citation.volume77
dc.citation.issue3
dc.citation.spage166
dc.citation.epage171


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد