نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorابطحی, سید حسینfa_IR
dc.contributor.authorابطحی, سید حسینfa_IR
dc.contributor.authorمحمدی, محمد حسینfa_IR
dc.contributor.authorمحمدی, محمد حسینfa_IR
dc.contributor.authorالله‌بخشیان فارسانی, مهدی ‌fa_IR
dc.contributor.authorالله‌بخشیان فارسانی, مهدی ‌fa_IR
dc.date.accessioned1399-12-03T20:59:29Zfa_IR
dc.date.accessioned2021-02-21T20:59:29Z
dc.date.available1399-12-03T20:59:29Zfa_IR
dc.date.available2021-02-21T20:59:29Z
dc.date.issued2020-04-01en_US
dc.date.issued1399-01-13fa_IR
dc.identifier.citationابطحی, سید حسین, ابطحی, سید حسین, محمدی, محمد حسین, محمدی, محمد حسین, الله‌بخشیان فارسانی, مهدی ‌, الله‌بخشیان فارسانی, مهدی ‌. (1399). بررسی تغییرات بیان ژن آدیپونکتین در مغز استخوان بیماران مبتلا به لوسمی میلوییدی حاد. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 78(2), 93-98.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-10380-other.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/758719
dc.description.abstractزمینه و هدف: لوسمی میلوییدی حاد با افزایش تکثیر و تمایز غیرطبیعی پیش‌سازهای میلوییدی مشخص می‌شود که  با انباشت سلول‌های نابالغ در مغز استخوان باعث ایجاد تغییرات مولکولی و سلولی در ساختار ریزمحیط مغز استخوان می‌شود. هورمون آدیپونکتین از بافت چربی مغز استخوان منشاء می‌گیرد که عملکردهای مختلفی از جمله مهار متاستاز، آنژیوژنز و تکثیر باعث سرکوب سرطان می‌گردد. هدف این مطالعه بررسی میزان بیان ژن آدیپونکتین در نمونه مغز استخوان بیماران مبتلا به لوسمی حاد میلوییدی و ارتباط آن با انواع زیرگروه‌های این بیماری است. روش بررسی: مطالعه حاضر به‌صورت بنیادی-کاربردی در مرکز تحقیقات دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و با همکاری آزمایشگاه پیوند بیمارستان طالقانی از فروردین ۱۳۹۳ تا اسفند ۱۳۹۵ انجام گرفت. تعداد ۴۰ نمونه مغز استخوان از بیماران تازه شناخته شده مبتلا به لوسمی میلوییدی حاد و ۱۵ نمونه مغز استخوان از افراد داوطلب سالم به‌عنوان گروه شاهد گردآوری شد. سپس از روش Real-time polymerase chain reaction (RT-PCR) جهت تشخیص میزان بیان ژن آدیپونکتین در نمونه مغز استخوان بیماران مبتلا و افراد سالم استفاد گردید. یافته‌ها: نتایج نشان داد سطح بیان آدیپونکتین در مغز استخوان بیماران در مقایسه با افراد سالم کاهش بیان معناداری داشت (۰/۰۰۲=P). درحالی‌که اختلاف بیان آدیپونکتین بین زیرگروه‌های میلوبلاستیک، پرومیلوسیتیک و میلومنوسیتیک/مونوسیتیک از لحاظ آماری اختلاف معناداری را نشان نداد (۰/۰۵P<). نتیجه‌گیری: کاهش بیان ژن آدیپونکتین در بیماران لوسمی میلوییدی حاد می‌تواند به‌عنوان یک نشانگر کلیدی در میزان تغییرات در ساختار ریزمحیط مغز استخوان در بیماران لوسمی میلوییدی حاد باشد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectآدیپونکتینfa_IR
dc.subjectلوسمی میلوییدی حادfa_IR
dc.subjectمغز استخوانfa_IR
dc.titleبررسی تغییرات بیان ژن آدیپونکتین در مغز استخوان بیماران مبتلا به لوسمی میلوییدی حادfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله اصیلfa_IR
dc.contributor.departmentگروه هماتولوژی و بانک خون، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه هماتولوژی و بانک خون، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات HSCT، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات HSCT، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات HSCT، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات HSCT، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.fa_IR
dc.citation.volume78
dc.citation.issue2
dc.citation.spage93
dc.citation.epage98


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد