نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorفصیحی‌زاده, زهراfa_IR
dc.contributor.authorفصیحی‌زاده, زهراfa_IR
dc.contributor.authorاحمدی, بهرامfa_IR
dc.contributor.authorاحمدی, بهرامfa_IR
dc.contributor.authorشکوهی, غلامرضاfa_IR
dc.contributor.authorشکوهی, غلامرضاfa_IR
dc.contributor.authorجلالی‌زند, نیلوفرfa_IR
dc.contributor.authorجلالی‌زند, نیلوفرfa_IR
dc.contributor.authorمعتمدی, مرجانfa_IR
dc.contributor.authorمعتمدی, مرجانfa_IR
dc.contributor.authorمیرهندی, حسینfa_IR
dc.contributor.authorمیرهندی, حسینfa_IR
dc.date.accessioned1399-12-03T20:54:34Zfa_IR
dc.date.accessioned2021-02-21T20:54:34Z
dc.date.available1399-12-03T20:54:34Zfa_IR
dc.date.available2021-02-21T20:54:34Z
dc.date.issued2019-07-01en_US
dc.date.issued1398-04-10fa_IR
dc.identifier.citationفصیحی‌زاده, زهرا, فصیحی‌زاده, زهرا, احمدی, بهرام, احمدی, بهرام, شکوهی, غلامرضا, شکوهی, غلامرضا, جلالی‌زند, نیلوفر, جلالی‌زند, نیلوفر, معتمدی, مرجان, معتمدی, مرجان, میرهندی, حسین, میرهندی, حسین. (1398). افتراق عوامل درماتوفیتوزیس در انسان (ترایکوفایتون روبروم و ترایکوفایتون اینتردیجیتال) به‌وسیله واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز دوگانه. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 77(4), 222-227.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-9765-other.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/758664
dc.description.abstractزمینه و هدف: دو گونه‌ی ترایکوفایتون روبروم و ترایکوفایتون اینتردیجیتال عامل بیش از ۸۰% انواع درماتوفیتوزیس می‌باشند. تاکنون روش‌های مورفولوژیک و فیزیولوژیک مختلفی جهت افتراق این دوگونه‌ی بسیار مشابه استفاده شده است، اما این روش‌ها کمابیش زمان‌بر بوده و از ویژگی پایینی برخوردارند. هدف این مطالعه، معرفی یک واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز دوگانه ساده و سریع برای افتراق این دو گونه از یکدیگر می‌باشد. روش بررسی: این پژوهش، یک مطالعه تحلیلی و تجربی است که بین سال‌های ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۵ در آزمایشگاه قارچ‌شناسی پزشکی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. بدین منظور توالی نوکلئوتیدی ۴ ناحیه ژنی Internal transcribed spacer (ITS)، بتا توبولین، الانگیشن فاکتور یک آلفا و کالمودولین در دو گونه قارچ مدنظر، مورد آنالیز بیوانفورماتیک قرار گرفت و تفاوت‌ها و تشابه‌های نوکلئوتیدها بین دو گونه در هر کدام از ژن‌های یادشده، برای انتخاب پرایمر بررسی گردید. ویژگی پرایمرهای انتخابی جهت انجام واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز دوگانه (Duplex PCR) در مقابل ایزوله‌های تعیین توالی شده‌ی گونه‌های درماتوفیتی آزمایش گردید. یافته‌ها: با توجه به مجموع داده‌ها، پرایمرهای اختصاصی از ژن الانگیشن فاکتور یک آلفا انتخاب گردید. این پرایمرها محصولی با ۱۷۳ و۳۸۴ جفت باز به‌ترتیب در گونه‌های ترایکوفایتون روبروم و اینتردیجیتال تولید نمود و در مواجهه با گونه‌های درماتوفیتی مختلف از اختصاصیت بالایی برخوردار بودند. نتیجه‌گیری: واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز دوگانه راه‌اندازی شده یک روش افتراقی اختصاصی و سریع نسبت به روش‌های متداول جهت شناسایی دو گونه ترایکوفایتون روبروم و ترایکوفایتون اینتردیجیتال از یکدیگر می‌باشد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectدرماتوفیتوزیسfa_IR
dc.subjectالانگیشن فاکتور یکfa_IR
dc.subjectواکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز.fa_IR
dc.titleافتراق عوامل درماتوفیتوزیس در انسان (ترایکوفایتون روبروم و ترایکوفایتون اینتردیجیتال) به‌وسیله واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز دوگانهfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله اصیلfa_IR
dc.contributor.departmentگروه انگل و قارچ‌شناسی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه انگل و قارچ‌شناسی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه آموزشی علوم آزمایشگاهی پزشکی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه آموزشی علوم آزمایشگاهی پزشکی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه آموزشی انگل‌شناسی و قارچ‌شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه آموزشی انگل‌شناسی و قارچ‌شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه انگل و قارچ‌شناسی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه انگل و قارچ‌شناسی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه آموزشی انگل‌شناسی و قارچ‌شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه آموزشی انگل‌شناسی و قارچ‌شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه آموزشی انگل‌شناسی و قارچ‌شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه آموزشی انگل‌شناسی و قارچ‌شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.fa_IR
dc.citation.volume77
dc.citation.issue4
dc.citation.spage222
dc.citation.epage227


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد