نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorخلخالی, سمانهfa_IR
dc.contributor.authorخلخالی, سمانهfa_IR
dc.contributor.authorطحان, ناهیدfa_IR
dc.contributor.authorطحان, ناهیدfa_IR
dc.contributor.authorاکبرزاده باغبان, علیرضاfa_IR
dc.contributor.authorاکبرزاده باغبان, علیرضاfa_IR
dc.date.accessioned1399-12-03T20:53:46Zfa_IR
dc.date.accessioned2021-02-21T20:53:46Z
dc.date.available1399-12-03T20:53:46Zfa_IR
dc.date.available2021-02-21T20:53:46Z
dc.date.issued2018-11-01en_US
dc.date.issued1397-08-10fa_IR
dc.identifier.citationخلخالی, سمانه, خلخالی, سمانه, طحان, ناهید, طحان, ناهید, اکبرزاده باغبان, علیرضا, اکبرزاده باغبان, علیرضا. (1397). اثر انقباضات ایزومتریک عضلات اندام فوقانی و تحتانی بر ضخامت سونوگرافیک عضله عرضی شکم. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 76(8), 536-542.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-9177-other.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/758655
dc.description.abstractزمینه و هدف: عضله عرضی شکم یکی از مهمترین عضلات ثبات دهنده تنه می‌باشد. تقویت عضلات ثبات دهنده تنه در ورزش حرفه‌ای، پزشکی ورزشی و توانبخشی بیماران کمردردی امری بسیار مهم است، از این‌رو شناسایی تمریناتی که به بهترین وجه سبب بهبود قدرت و استقامت این عضلات گردد چالشی مهم در درمان بیماران کمردردی می‌باشد. هدف از این مطالعه، بررسی اثر انقباضات ایزومتریک عضلات اندام فوقانی و تحتانی بر روی ضخامت اولتراسونیک عضله عرضی شکم بود. روش بررسی: این مطالعه یک مطالعه پیش آزمون- پس آزمون می‌باشد که بر روی ۳۰ داوطلب مرد سالم با میانگین سنی ۲۳ سال در بیمارستان فوق تخصصی نور افشار تهران در فاصله زمانی شهریور تا آبان ۱۳۹۶ انجام شد. ضخامت اولتراسونیک عضله عرضی شکم حین استراحت و بیشینه‌ی انقباض ایزومتریک در حرکات فلکشن، اکستنشن و ابداکشن اندام فوقانی و اندام تحتانی ثبت گردید. یافته‌ها: ضخامت عضله عرضی شکم حین انقباض ایزومتریک عضلات اندام فوقانی و اندام تحتانی در مقایسه با ضخامت زمان استراحت به‌طور معناداری افزایش داشت (۰/۰۰۱P<). نوع حرکت اندام تحتانی بر ضخامت عضله عرضی شکم سمت غالب تاثیر معناداری داشت (۰/۰۵P<) به‌طوری که بیشترین تغییر ضخامت عضله عرضی شکم حین انقباض ایزومتریک اکستنشن در اندام تحتانی سمت غالب وجود داشت (۰/۰۵P<). تفاوت معنادار آماری میان ضخامت عضله عرضی شکم در انقباضات ایزومتریک عضلات اندام فوقانی در مقایسه با اندام تحتانی سمت مغلوب وجود داشت (۰/۰۰۱P<). نتیجه‌گیری: انقباضات ایزومتریک عضلات اندام فوقانی و اندام تحتانی به‌خصوص در حرکت اکستنشن اندام تحتانی می‌تواند سبب افزایش ضخامت عضله عرضی شکم در سونوگرافی گردد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectعضلات شکمیfa_IR
dc.subjectانقباض ایزومتریکfa_IR
dc.subjectاولتراسونوگرافیfa_IR
dc.titleاثر انقباضات ایزومتریک عضلات اندام فوقانی و تحتانی بر ضخامت سونوگرافیک عضله عرضی شکمfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله اصیلfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات پروتئومیکس، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات پروتئومیکس، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی، تهران، ایران.fa_IR
dc.citation.volume76
dc.citation.issue8
dc.citation.spage536
dc.citation.epage542


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد