نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorهمتا, امیرfa_IR
dc.contributor.authorهمتا, امیرfa_IR
dc.contributor.authorثقفی‌پور, عابدینfa_IR
dc.contributor.authorثقفی‌پور, عابدینfa_IR
dc.contributor.authorمظفری, احسانfa_IR
dc.contributor.authorمظفری, احسانfa_IR
dc.contributor.authorسالمی, زهراfa_IR
dc.contributor.authorسالمی, زهراfa_IR
dc.date.accessioned1399-12-03T20:47:39Zfa_IR
dc.date.accessioned2021-02-21T20:47:40Z
dc.date.available1399-12-03T20:47:39Zfa_IR
dc.date.available2021-02-21T20:47:40Z
dc.date.issued2020-09-01en_US
dc.date.issued1399-06-11fa_IR
dc.identifier.citationهمتا, امیر, همتا, امیر, ثقفی‌پور, عابدین, ثقفی‌پور, عابدین, مظفری, احسان, مظفری, احسان, سالمی, زهرا, سالمی, زهرا. (1399). تعیین عوامل موثر بر طول درمان با ترکیبات آنتیموان موضعی یا سیستمیک در بیماران مبتلا به لیشمانیوز جلدی: مدل تحلیل بقا. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 78(6), 388-396.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-10656-other.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/758587
dc.description.abstractزمینه و هدف: درمان رایج لیشمانیوز جلدی با داروهای گلوکانتیم و پنتوستام صورت می‌گیرد. این مطالعه با هدف تعیین عوامل موثر بر طول درمان با گلوکانتیم در بیماران مبتلا به لیشمانیوز جلدی با استفاده از مدل تحلیل بقا صورت گرفت. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، 1017 بیمار مبتلا به لیشمانیوز جلدی مراجعه‌کننده به مراکز جامع سلامت استان قم از فروردین 1393 تا اسفند 1397 به‌صورت سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. زمان بهبودی با استفاده از روش کاپلان‌مایر برآورد و سپس تابع بقا به تفکیک متغیرهای مورد بررسی رسم و جهت بررسی تفاوت آن‌ها از Log Rank test استفاده شد و پس از بررسی فرض PH توسط مانده‌های شونفلد از رگرسیون کاکس پیشرو برای تعیین عوامل موثر بر طول درمان استفاده گردید. یافته‌ها: در پایان زمان مورد انتظار، میزان بهبودی ضایعه در روش درمان موضعی 7/96% و در روش سیستمیک 93% برآورد گردید. میانه زمان بهبودی برای بیماران به روش‌های موضعی و سیستمیک به‌ترتیب 00/8 هفته و 00/18 روز بود. در روش موضعی، تنها متغیر ضایعه بر روی ران معنادار بود یعنی در صورت وجود ضایعه بر روی ران، طول درمان کاهش می‌یابد. همچنین متغیر تعداد ضایعه معنادار بود (039/0P=) به‌طوری‌که افرادی که تعداد ضایعه آن‌ها چهار و یا بیشتر بود شانس بهبودشان 30% کمتر است. نتیجه‌گیری: وجود ضایعه بر روی ران، تعداد کم ضایعه، زمان بهبود ضایعات ناشی از آن را کاهش می‌دهد. همچنین استفاده از مدل کاکس در مطالعات علوم پزشکی، مناسب به‌نظر می‌رسد زیرا افزون‌بر رخداد پیشامد، زمان وقوع آن را نیز در نظر می‌گیرد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectلیشمانیوز جلدیfa_IR
dc.subjectمدت زمان درمانfa_IR
dc.subjectگلوکانتیمfa_IR
dc.subjectتحلیل بقا.fa_IR
dc.titleتعیین عوامل موثر بر طول درمان با ترکیبات آنتیموان موضعی یا سیستمیک در بیماران مبتلا به لیشمانیوز جلدی: مدل تحلیل بقاfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله اصیلfa_IR
dc.contributor.departmentگروه پزشکی اجتماعی و خانواده، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم،‌ ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه پزشکی اجتماعی و خانواده، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم،‌ ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم،‌ ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم،‌ ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه حشره‌شناسی پزشکی و مبارزه با ناقلین، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران،‌ ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه حشره‌شناسی پزشکی و مبارزه با ناقلین، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران،‌ ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentکمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم،‌ ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentکمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم،‌ ایران.fa_IR
dc.citation.volume78
dc.citation.issue6
dc.citation.spage388
dc.citation.epage396


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد