| dc.contributor.author | فلاح پور نوش آبادی, سید علی اکبر | fa_IR |
| dc.contributor.author | فلاح پور نوش آبادی, سید علی اکبر | fa_IR |
| dc.contributor.author | کاظم زاده, یاسر | fa_IR |
| dc.contributor.author | کاظم زاده, یاسر | fa_IR |
| dc.contributor.author | گرزی, علی | fa_IR |
| dc.contributor.author | گرزی, علی | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-12-02T09:12:47Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2021-02-20T09:12:47Z | |
| dc.date.available | 1399-12-02T09:12:47Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2021-02-20T09:12:47Z | |
| dc.date.issued | 2021-01-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1399-10-12 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | (2021). EBNESINA, 22(4), 89-94. | en_US |
| dc.identifier.issn | 1735-9503 | |
| dc.identifier.issn | 2645-4653 | |
| dc.identifier.uri | http://ebnesina.ajaums.ac.ir/article-1-909-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/752197 | |
| dc.description.abstract | مقدمه: مشاهده شده محتوای PGC-1α در بیماری دیابت نوع 2 کاهش می‌یابد. به علاوه، هایپوکسی به عنوان یک مداخله‌گر درمانی جدید در دیابت نوع 2 معرفی شده است. لذا هدف پژوهش حاضر بررسی اثر 8 هفته هایپوکسی نورموباریک روزانه (60دقیقه) بر محتوای PGC1α عضله نعلی، مقاومت به انسولین و گلوکز ناشتا در رت‌های مبتلا به دیابت نوع2 بود.
روش بررسی: 24 سر رت نر ویستار به سه گروه کنترل، دیابتی و هایپوکسی دیابتی تقسیم شدند. در گروه‌های دیابتی القا دیابت با روش HFD-STZ انجام شد. طرح شامل 8 هفته، 5 جلسه در هفته و 60 دقیقه قرارگیری در هایپوکسی نورموباریک با اکسیژن 4/14% در گروه هایپوکسی دیابتی در هر جلسه بود. پس از اتمام طرح، نمونه بافت و خون جهت آنالیز استخراج شد. آنالیز آماری به وسیله تحلیل واریانس یکراهه انجام شد.
یافته‌ها: نتایج آنالیز واریانس در هر سه متغیر تفاوت معنی‌دار را نشان داد (0001/0=p). نتایج آزمون تعقیبی تفاوت معنی‌داری بین گروه‌های کنترل و دیابتی (0001/0=p)، کنترل و هایپوکسی دیابتی(0001/0=p) و دیابتی با هایپوکسی دیابتی (009/0=p) در متغیر PGC-1α نشان داد. همچنین آزمون تعقیبی بین هر سه گروه تفاوت معنی‌دار (0001/0=p) را در متغیرهای گلوکز ناشتا و مقاومت به انسولین نشان داد.
بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به تأثیر هایپوکسی نورموباریک بر افزایش PGC-1α، کاهش گلوکز ناشتا و مقاومت به انسولین، می‌توان از هایپوکسی نورموباریک به عنوان استراتژی درمانی جدید در دیابت نوع 2 استفاده کرد. | fa_IR |
| dc.format.extent | 1 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | اداره‌ی بهداشت، امداد و درمان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران | en_US |
| dc.relation.ispartof | EBNESINA | en_US |
| dc.relation.ispartof | ابن سينا | fa_IR |
| dc.subject | دیابت نوع2 | fa_IR |
| dc.subject | گلوکز خون | fa_IR |
| dc.subject | مقاومت به انسولین | fa_IR |
| dc.subject | هایپوکسی | fa_IR |
| dc.subject | PGC-1α | fa_IR |
| dc.subject | عمومى | fa_IR |
| dc.title | اثر 8 هفته هایپوکسی نورموباریک روزانه (60دقیقه)
بر محتوای PGC-1α عضله نعلی، مقاومت به انسولین و گلوکز ناشتا
در رت‌های مبتلا به دیابت نوع2 | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر ، اسلامشهر، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر ، اسلامشهر، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر، اسلامشهر، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر، اسلامشهر، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه زنجان، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، زنجان، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه زنجان، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، زنجان، ایران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 22 | |
| dc.citation.issue | 4 | |
| dc.citation.spage | 89 | |
| dc.citation.epage | 94 | |
