تاثیر تمرین هوازی و مکمل اکتاپامین بر بیان ژنهای ACCو ACYL و نسبت HDL/LDL در بافت چربی احشایی موش صحرایی دریافت کننده DFO

Abstract

زمینه و هدف: تمایل مردم به مصرف مواد غذایی آماده مشکلات عدیده­ای پدید آورده است. هدف از انجام تحقیق حاضر تعیین تاثیر تمرین هوازی و مکمل اکتاپامین بر بیان ژن­های acc و acyl و نسبت HDL/LDL در بافت چربی احشایی موش صحرایی دریافت کننده DFO بود. روش کار: برای انجام تحقیق تجربی حاضر از بین موش­های نر نژاد ویستار با میانگین وزنی 300±320 گرم، 30 سر موش انتخاب و بطور تصادفی به 5 گروه کنترل سالم، بیمار (DFO)، بیمار+اکتاپامین، بیمار+ورزش، بیمار+ورزش+اکتاپامین تقسیم شدند. سپس به ازای هر 100 گرم وزن موش μmol/kg81 اکتاپامین حل شده با نرمال سالین %9 به مدت 4 هفته و 5 بار در هفته همراه با یک خط انسولین به صورت زیر صفاقی به موش­ها تزریق شد. همچنین هر روز به میزان 10 درصد وزن موش به صورت خوراکی و از طریق گاواژ روغن به موش­ها خورانده شد. گروه­های تمرین هوازی نیز هفته­ای 5 جلسه با شیب صفر و شدت متوسط در محدوده 50 تا 60 درصد VO2max بر روی تردمیل تمرین کردند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین و 8 ساعت ناشتایی، بافت چربی احشایی با روش HLE برداشته شد. بیان ژن ACC و ACYL توسط روش Real TimePCR و میزان HDL و LDL با روش­های فتومتریک و معادله فیردوالد اندازه­گیری شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد تمرین، دریافت اکتاپامین، تعامل تمرین و اکتاپامین بر HDL/LDL و بیان ژن ACYL اثر معنی‌داری داشت (05/0 =p)، همچنین تمرین اثر معنی­داری بر ACC داشت اما دریافت اکتاپامین و تعامل تمرین و اکتاپامین بر ACC اثر معنی داری نداشت (05/0 =p). نتیجه ­گیری: نتایج تحقیق حاضر تایید کننده تاثیر تمرین بر عوارض خطرساز ناشی از مصرف مواد مضر و تاثیر کمتر اکتاپامین بر این متغیرها می­باشد.