بررسی اثر بخشی طرحواره درمانی بر پذیرش درد، خود کارآمدی درد، شدت درد و تنظیم هیجانی در بیماران تحت جراحی ستون فقرات

Abstract

زمینه و هدف: هدف این پژوهش بررسی اثربخشی طرحوار ه درمانی بر پذیرش درد، خودکارآمدی درد، شد ت درد و تنظیم هیجانی در بیماران تحت جراحی ستون فقرات مراجعه کننده به بیمارستان فوق تخصصی میاد تهران است. مواد و رو شها: این پژوهش ازنوع نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون وپس آزمون با گرو هکنترل و پیگیری دوماهه است . 96 بیمار مرد واجد ملا کهای ورودی با روش نمونه گیری در دسترس که تحت جراحی یکی از انواع جراح یهای ستون فقرا ت قرارگرفت هاند، انتخاب به طور تصادفی در گروه آزمایش و گروه کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش تحت مداخله طرحواره درمانی قرار گرفتند و سپس برای تجزیه و تحلیل داد هها از آزمون آماری تحلیل کواریانس چند متغیره )آنکوا( استفاده شد. یافت هها: نتایج پژوهش حاکی ازآن اثر بخشی مدل درمانی بر افزایش پذیرش درد و خودکارآمدی درد و کاهش شدت درد وتنظیم هیجانی بیماران جراحی ستون فقرات است. نتیجه گیری: برحسب نتایج حاصل از این پژوهش طرحوار ه درمانی با تمرکز بر چالشها و شناختها با ایجاد تغییر مثبت و مناس ب م یتواند در مدیریت درد بیماران تحت جراحی مورد استفاده قرارگیرد. با توجه به نتایج این تحقیق روش طرحواره درمانی م یتواند به عنوان پیشگیری ثانویه ناشی از پیامدهای درد مور د استفاده قرار گیرد.