نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorجعفرنژادگرو, امیرعلیfa_IR
dc.contributor.authorجعفرنژادگرو, امیرعلیfa_IR
dc.contributor.authorقانع, قادرfa_IR
dc.contributor.authorقانع, قادرfa_IR
dc.contributor.authorمختاری ملک آبادی, عارفهfa_IR
dc.contributor.authorمختاری ملک آبادی, عارفهfa_IR
dc.contributor.authorولی زاده اورنج, آیدینfa_IR
dc.contributor.authorولی زاده اورنج, آیدینfa_IR
dc.date.accessioned1399-12-01T13:35:58Zfa_IR
dc.date.accessioned2021-02-19T13:35:59Z
dc.date.available1399-12-01T13:35:58Zfa_IR
dc.date.available2021-02-19T13:35:59Z
dc.date.issued2020-12-01en_US
dc.date.issued1399-09-11fa_IR
dc.identifier.citationجعفرنژادگرو, امیرعلی, جعفرنژادگرو, امیرعلی, قانع, قادر, قانع, قادر, مختاری ملک آبادی, عارفه, مختاری ملک آبادی, عارفه, ولی زاده اورنج, آیدین, ولی زاده اورنج, آیدین. (1399). مقایسه فعالیت عضلات اندام تحتانی طی سه الگوی مختلف دویدن در افراد دارای پای پرونیت با و بدون کمردرد. بیهوشی و درد, 11(4), 1-18.fa_IR
dc.identifier.issn2228-6659
dc.identifier.issn2322-3324
dc.identifier.urihttp://jap.iums.ac.ir/article-1-5524-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/739936
dc.description.abstract زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه فعالیت الکترومایوگرافی عضات اندام تحتانی طی سه الگوی مختلف دویدن در افراد دارای پای پرونیت با و بدون کمردرد م یباشد. مواد و رو شها: تحقیق حاضر از نوع مقطعی بود. 45 مرد بالغ ) 15 نفر دارای کف پای پرونیت، 15 نفر با پای پرونیت مبتا به کمردرد و 45 نفر با پای نرمال( داوطلب شرکت در پژوهش حاضر شدند. فعالیت الکترومایوگرافی 8 عضله اندام تحتانی )دوقلو، سولئوس، ناز کنئی طویل، درش تنئی قدامی، پهن خارجی، پهن داخلی، راست رانی، سرینی میانی( طی سه الگوی دویدن ثبت گردید. از آزمون آنالیز واریانس چند متغیره جهت تحلیل آماری استفاده شد. یافت هها: دامنه فعالیت الکترومایوگرافی عضله درش تنئی قدامی در مرحله پاسخ بارگیری طی شرایط دویدن با الگوی پنجه-پاشنه در گروه دارای پای پرونیت ) 042 / p=0 ( و در همچنین در گروه دارای پای پرونیت و کمردرد ) 039 / p=0 ( در مقایسه با گروه سالم کمتر بود. اثر عامل الگوی دویدن بر فعالیت عضات پهن داخلی و راست رانی در سه گروه طی مرحل پاسخ بارگیری اختاف معن یداری را نشان داد ) 05 / .)p<0 نتیجه گیری: پرونیشن پا با تغییرات ساختاری که در مفصل مچ پا و پا ایجاد م یکند فعالیت عضات اندام تحتانی را تحت تاثیر قرار م یدهد. میزان این تغییرات در افراد با پای پرونیت با کمردرد در مقایسه با افراد با پای پرونیت بدون کمردرد بیشتر است.fa_IR
dc.format.extent401
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherانجمن رژیونال آنستزی و درد ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofبیهوشی و دردfa_IR
dc.relation.ispartofAnesthesiology and Painen_US
dc.subjectالکترومایو گرافیfa_IR
dc.subjectدویدنfa_IR
dc.subjectپای برونیتfa_IR
dc.subjectکمر دردfa_IR
dc.subjectمديريت درد مزمنfa_IR
dc.titleمقایسه فعالیت عضلات اندام تحتانی طی سه الگوی مختلف دویدن در افراد دارای پای پرونیت با و بدون کمردردfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه محقق اردبیلیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه محقق اردبیلیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه محقق اردبیلیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه محقق اردبیلیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه محقق اردبیلیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه محقق اردبیلیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه محقق اردبیلیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه محقق اردبیلیfa_IR
dc.citation.volume11
dc.citation.issue4
dc.citation.spage1
dc.citation.epage18


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد