مطالعهی الکتروشیمیایی بازدارندگی یکی از مشتقات ایمیدازولین بر خوردگی CO2 فولاد کربنی ساده و اثر یونهای ید بر عملکرد آن

Abstract

در این پژوهش، بازدارندگی یکی از مشتقات ایمیدازولین بر خوردگی CO2 فولاد کربنی ساده و اثر یون های ید بر عملکرد آن با استفاده از آزمون پتانسیودینامیک در محدودهی تافل مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان دهندهی بازدارندگی ایمیدازولین در محلول 3 درصد کلرید سدیم اشباع شده با CO2 در برابر خوردگی شیرین فولاد کربنی ساده بوده است. همچنین، مشاهده گردید که ایمیدازولین از جمله بازدارندههای آندی- کاتدی بوده و بازدهی بازدارندگی آن وابسته به غلظت است و با افزایش غلظت آن در محلول افزایش مییابد. افزودن 0/2% KI به سامانه باعث افزایش بازدهی ایمیدازولین شده و اثر هم افزایی بین KI و ایمیدازولین مشاهده گردید. همچنین، پارامتر هم افزایی محاسبه شده بزرگتر از واحد بود که تایید کنندهی اثر هم افزایی در نتیجهی ترکیب ایمیدازولین و یدید پتاسیم میباشد. جذب مولکولهای بازدارندهی ایمیدازولین روی سطح فولاد به تنهایی و در حضور 0/2% KI از ایزوترم جذب لانگمویر پیروی کرده و جذب آن روی سطح به صورت شیمیایی بوده است. بررسی سطح نمونه ها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی نشان دهندهی تشکیل فیلم محافظ در حضور ایمیدازولین و یکنواخت تر شدن آن به دلیل افزودن یدید پتاسیم به سیستم بود.