نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorزهرا قاسميfa_IR
dc.contributor.authorليلا ابراهيمي قوام‌آباديfa_IR
dc.date.accessioned1399-11-30T21:42:53Zfa_IR
dc.date.accessioned2021-02-18T21:42:53Z
dc.date.available1399-11-30T21:42:53Zfa_IR
dc.date.available2021-02-18T21:42:53Z
dc.date.issued2020-01-20en_US
dc.date.issued1398-10-30fa_IR
dc.date.submitted2020-01-20en_US
dc.date.submitted1398-10-30fa_IR
dc.identifier.citationزهرا قاسمي, ليلا ابراهيمي قوام‌آبادي. (1398). ارزيابي فرهنگ ايمني در بندر خرمشهر بر اساس مهندسي رزيلينس. ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت‌ها, 7(2), 68-65. doi: 10.22037/meipm.v7i2.28726fa_IR
dc.identifier.issn2345-2455
dc.identifier.issn2383-1901
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22037/meipm.v7i2.28726
dc.identifier.urihttps://journals.sbmu.ac.ir/spip/article/view/28726
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/729566
dc.description.abstractسابقه و هدف: بندرها به‌عنوان دروازه ورود و خروج کالا نقش اساسي در پيشرفت اقتصادي کشورهاي درحال‌توسعه و توسعه‌يافته دارند. فشردگي و پيچيدگي کاري در بندرها باعث شده است که اين مناطق به يکي از مناطق مخاطره‌آميز با نرخ آسيب‌پذيري بالا تبديل شده و ضريب حوادث در اين مکان از نرخ بالايي برخوردار باشد. لذا براي رسيدن به حداقل خسارت و ارتقا سطح ايمني در محيط بندر و همچنين آمادگي بندر در مقابل حوادث پيش‌بيني‌نشده و ايجاد بستري مناسب جهت ارتقا فرهنگ ايمني نيازمند استقرار يک الگوي استاندارد مناسب با رويکرد فرهنگ‌سازي در بعد ايمني و مهندسي رزيلينس است.روش بررسي: مطالعه حاضر به‌صورت توصيفي و مقطعي در سال 1397 و بر روي 90 نفر از کارکنان عملياتي بندر خرمشهر صورت گرفت. نمونه‌گيري به‌صورت تصادفي ساده انجام شد. براي رعايت ملاحظات اخلاقي شرکت افراد در اين مطالعه به‌صورت داوطلبانه بود. جمع‌آوري دادهها با پرسشنامه‌ استاندارد فرهنگ ايمني انجام شد. براي تحليل داده‌ها از آزمون آماري t تک نمونه اي، آزمون کولموگروف - اسميرنوف، آزمون رتبه بندي فريدمن استفاده گرديد.يافته‌ها: شش بعد مؤثر بر فرهنگ ايمني شامل تعهد مديريت، شفافيت، فرهنگ آموختن، آمادگي، انعطاف‌پذيري و آگاهي مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج نشان داد بعد تعهد مديريت با رتبه 69/4  داراي بيشترين تأثير و بعد آگاهي با رتبه 61/2 نسبت به ساير بعد‌ها داراي کمترين اهميت بود.نتيجه‌گيري: به‌منظور بهبود فرهنگ ايمني و رزيلينس، مي بايست بر روي بعد‌هاي تأثيرگذار بر اساس اولويت، تمرکز نموده و نسبت به پايش و بهبود آن‌ها اقدام نمايد. اصلاح و بهبود اين بعد‌ها مي تواند منجر به ارتقا ايمني و سطح تاب آوري شود.How to cite this article:Ghasemi Z, Ibrahimi Ghavaamabadi L. The Assessment of Safety Culture in the Khorramshahr Port Based on Resilience Engineering. J Saf Promot Inj Prev. 2019; 7(2):65-8.fa_IR
dc.format.extent252
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.relation.ispartofارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت‌هاfa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22037/meipm.v7i2.28726
dc.subjectفرهنگ ايمنيfa_IR
dc.subjectمهندسيfa_IR
dc.subjectرزيلينسfa_IR
dc.titleارزيابي فرهنگ ايمني در بندر خرمشهر بر اساس مهندسي رزيلينسfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentدانشجوي کارشناسي ارشد مديريت محيط زيست، ايمني و بهداشت، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامي اهواز،ايرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه مديريت محيط زيست، ايمني و بهداشت، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامي، اهواز ، ايرانfa_IR
dc.citation.volume7
dc.citation.issue2
dc.citation.spage68
dc.citation.epage65


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد