تأثیر شش هفته تمرین تناوبی بر حجم تومور و سطوح آدیپونکتین و لپتین در بافت چربی و عضلانی موش‌های مادة مبتلا به سرطان پستان

Abstract

کاشکسی از عوارض اصلی سرطان است. تغییر در سطوح آدیپوکین‌هایی مانند لپتین و آدیپونکتین نقش مؤثری در تسریع یا کندشدن فرایند کاشکسی دارد. تمرینات ورزشی راهکاری مؤثر برای مقابله با کاشکسی هستند؛ بااین‌وجود، سازوکار آن هنوز مشخص نیست؛ براین‌اساس، هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر شش هفته تمرین تناوبی بر سطوح آدیپونکتین و لپتین بافت عضلانی و چربی در موش‌های مبتلا به سرطان پستان بود. تعداد 20 سر موش مادة Balb/c شش تا هشت‌هفته‌ای با میانگین وزن 15-14 گرم، حدود 10 روز بعد از سرطانی‌شدن با تزریق رده سلولی در دو گروه کنترل و تمرین تناوبی قرار گرفتند. موش‌های گروه تمرین تناوبی، 10 وهله دویدن دودقیقه‌ای با 70 درصد سرعت بیشینه و بلافاصله دو دقیقه ریکاوری فعال با 50 درصد سرعت بیشینه را اجرا کردند. این برنامة تمرینی پنج جلسه در هفته و به‌مدت شش هفته انجام شد. درنهایت، بافت چربی احشایی و عضلة دوقلو برداشته شد و عوامل موردنظر به روش الایزا اندازه‌گیری شدند. حجم تومور با کولیس دیجیتال اندازه‌گیری شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون تی مستقل استفاده شد. نتایج افزایش معنادار آدیپونکتین را در بافت چربی (0.013P =) و کاهش لپتین بافت چربی (0.000P =) و عضلانی (0.025P =) نشان داد. همچنین، کاهش آتروفی عضلانی و کاهش حجم تومور در گروه تمرین مشاهده شد. به‌نظر می­رسد که بخشی از اثرگذاری مثبت فعالیت ورزشی در کاهش تحلیل تودة عضلانی نمونه­ های سرطانی با تعدیل سطوح آدیپوکاین­ها ازجمله لپتین و آدیپونکتین مرتبط است.