نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorامیری, احسانfa_IR
dc.contributor.authorامیری, احسانfa_IR
dc.contributor.authorقراخانلو, رضاfa_IR
dc.contributor.authorقراخانلو, رضاfa_IR
dc.contributor.authorرجبی, حمیدfa_IR
dc.contributor.authorرجبی, حمیدfa_IR
dc.contributor.authorرضاسلطانی, زهراfa_IR
dc.contributor.authorرضاسلطانی, زهراfa_IR
dc.contributor.authorآزما, کامرانfa_IR
dc.contributor.authorآزما, کامرانfa_IR
dc.contributor.authorکاوه ای, ابوذرfa_IR
dc.contributor.authorکاوه ای, ابوذرfa_IR
dc.date.accessioned1399-11-30T13:47:02Zfa_IR
dc.date.accessioned2021-02-18T13:47:02Z
dc.date.available1399-11-30T13:47:02Zfa_IR
dc.date.available2021-02-18T13:47:02Z
dc.date.issued2018-10-23en_US
dc.date.issued1397-08-01fa_IR
dc.date.submitted2016-07-04en_US
dc.date.submitted1395-04-14fa_IR
dc.identifier.citationامیری, احسان, امیری, احسان, قراخانلو, رضا, قراخانلو, رضا, رجبی, حمید, رجبی, حمید, رضاسلطانی, زهرا, رضاسلطانی, زهرا, آزما, کامران, آزما, کامران, کاوه ای, ابوذر, کاوه ای, ابوذر. (1397). تغییرات تحریک‌پذیری قشری – نخاعی و پاسخ‌پذیری موتونورون‌های نخاعی در حین و پس از انقباضات زیربیشینة وامانده‌ساز. فیزیولوژی ورزشی, 10(39), 33-50. doi: 10.22089/spj.2018.1362fa_IR
dc.identifier.issn2322-164X
dc.identifier.issn2476-7050
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22089/spj.2018.1362
dc.identifier.urihttps://spj.ssrc.ac.ir/article_1362.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/723759
dc.description.abstractهدف این پژوهش، بررسی تغییرات تحریک‌پذیری قشری – نخاعی و پاسخ‌پذیری موتونورون‌های نخاعی عضلة دوسربازویی در پاسخ به خستگی زیربیشینه بود. تعداد هشت آزمودنی مرد فعال به‌صورت داوطلبانه و در سه جلسة مجزا در این پژوهش شرکت کردند. پس از اندازه‌گیری یک تکرار بیشینه در جلسة اول، در جلسات دوم و سوم پتانسل برانگیختة حرکتی (MEP) و پتانسیل برانگیختة گردنی – بصل‌النخاعی (CMEP)، قبل از خستگی، بلافاصله پس از اتمام هر ست پروتکل خستگی و در فاصلة زمانی پنج و 10 دقیقه پس از اتمام پروتکل خستگی، با استفاده از تحریک مغناطیسی قشر حرکتی مغز و مسیرهای نخاعی اندازه گیری شدند. در این پژوهش، از سه ست سه‌دقیقه‌ای حرکت فلکشن و اکستنشن آرنج با 25 درصد یک تکرار بیشینه و فاصلة یک دقیقه بین ست‌ها، به‌عنوان پروتکل خستگی استفاده شد. نتایج پژوهش با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس با اندازه‌گیری تکراری نشان داد که MEP پس از پایان ست دوم (P ₌ 0.006) و سوم (P ₌ 0.001) و همچنین، پنج دقیقه پس از اتمام پروتکل خستگی (P ₌ 0.000) به‌صورت معناداری کاهش یافته بود. همچنین، CMEP بلافاصله پس از ست اول (P ₌ 0.014)، ست دوم (P ₌ 0.008)، و ست سوم (P ₌ 0.010) پروتکل خستگی به‌صورت معناداری کاهش یافت. به‌نظر می‌رسد که در خستگی زیربیشینه، کاهش تحریک‌پذیری قشری- نخاعی و پاسخ‌پذیری موتونورون‌های نخاعی، هردو در کاهش عملکرد تأثیرگذارند. همچنین، این انقباضات به زمان بیشتری برای ریکاوری سیستم عصبی پس از خستگی نیاز دارند.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherپژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشیfa_IR
dc.relation.ispartofفیزیولوژی ورزشیfa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22089/spj.2018.1362
dc.subjectخستگی مرکزیfa_IR
dc.subjectخستگی زیربیشینهfa_IR
dc.subjectپتانسیل برانگیختة حرکتیfa_IR
dc.subjectپتانسیل برانگیختة حرکتی گردنی– بصل‌النخاعیfa_IR
dc.subjectتحریک مغناطیسیfa_IR
dc.subjectعصبی و عضلانیfa_IR
dc.titleتغییرات تحریک‌پذیری قشری – نخاعی و پاسخ‌پذیری موتونورون‌های نخاعی در حین و پس از انقباضات زیربیشینة وامانده‌سازfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزش، دانشگاه تربیت‌مدرسfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزش، دانشگاه تربیت‌مدرسfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه تربیت‌مدرسfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه تربیت‌مدرسfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه خوارزمیfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه خوارزمیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار طب فیزیکی و توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی ارتشfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار طب فیزیکی و توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی ارتشfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد طب فیزیکی و توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی ارتشfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد طب فیزیکی و توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی ارتشfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزش، دانشگاه تربیت‌مدرسfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزش، دانشگاه تربیت‌مدرسfa_IR
dc.citation.volume10
dc.citation.issue39
dc.citation.spage33
dc.citation.epage50
nlai.contributor.orcid0000-0001-6120-9252
nlai.contributor.orcid0000-0002-3276-1598


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد