توصیف نیم‌رخ ترکیب بدن و پیکرسنجی داوران لیگ برتر فوتبال ایران و رابطه این عوامل با آزمون‌های ویژه آمادگی جسمانی آنها

Abstract

حضور فعال و هماهنگ داوران در تمامی لحظات رقابت فوتبالبه­منظور مشاهده، تشخیص مناسب و اعمال مقررات، نیازمند داشتن آمادگی جسمانی بالایی می‌باشد؛ از­این­رو، هدف از پژوهش حاضر، توصیف نیم­رخ ترکیب بدن و پیکرسنجی و نیز بررسی ارتباط آن­ها با نتایج آزمون­های آمادگی جسمانی ویژۀ داوران لیگ برتر فوتبال ایران می­باشد.آزمودنی­های این پژوهش،­ 70 داور مرد لیگ برتر فوتبال ایران (با میانگین سنی 45/37±4/36 سال، قد 05/6±59/179 سانتی­متر، تودۀ بدن 2/6±53/75 کیلوگرم، درصد چربی 97/11±3/15 درصد، VO2MAX برابر با 82/2±57/54 میلی­لیتر بر کیلوگرم بر دقیقه و اوج و میانگین توان بی­هوازی به­ترتیب 98/40±66/532 و 72/37±50/518­ وات) بودند. آزمون­های بی­هوازی، هوازی، ترکیب بدنی و پیکرسنجی با استفاده از روش­های استاندارد در آکادمی ملی فوتبال ایران اندازه­گیری شدند. همچنین، در بخش تجزیه و تحلیل داده‌ها به­منظور تعیین رابطۀ بین متغیرهای پژوهش، از ضریب هم­بستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان می­دهد که بین شاخص­های پیکرسنجی، قد ایستاده، وزن، طول اندام تحتانی، قطر مچ دست، آرنج و زانو با توان بی­هوازی و بین قد ایستاده و قطر مچ پا با توان هوازی رابطۀ معنا­داری وجود دارد (P≤0.05)؛ بنابراین، به­نظر می­رسد که داوران لیگ برتر ایران از قد بلند، BMI پایین، VO2MAX و توان بی­هوازی بالایی برخوردار هستند و این شاخص­ها می­توانند اهمیت قابل­توجهی در شناسایی استعدادهای داوری و تعیین ملاک­های ورودی برای گزینش داوران زبدۀفوتبال داشته باشند.