نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorملایی, علیfa_IR
dc.contributor.authorملایی, علیfa_IR
dc.contributor.authorحسین پور دلاور, صدیقهfa_IR
dc.contributor.authorحسین پور دلاور, صدیقهfa_IR
dc.contributor.authorقهرمانی, مهرانfa_IR
dc.contributor.authorقهرمانی, مهرانfa_IR
dc.contributor.authorجباری, رضاfa_IR
dc.contributor.authorجباری, رضاfa_IR
dc.contributor.authorجلیلوند, محمدfa_IR
dc.contributor.authorجلیلوند, محمدfa_IR
dc.date.accessioned1399-11-30T08:02:32Zfa_IR
dc.date.accessioned2021-02-18T08:02:33Z
dc.date.available1399-11-30T08:02:32Zfa_IR
dc.date.available2021-02-18T08:02:33Z
dc.date.issued2021-01-01en_US
dc.date.issued1399-10-12fa_IR
dc.identifier.citationملایی, علی, ملایی, علی, حسین پور دلاور, صدیقه, حسین پور دلاور, صدیقه, قهرمانی, مهران, قهرمانی, مهران, جباری, رضا, جباری, رضا, جلیلوند, محمد, جلیلوند, محمد. (1399). اثر شناوری در آب سرد و تحریک الکتریکی (TDCS) در دوره ریکاوری بر تغییرات لاکتات خون و عملکرد بعدی شناگران. نشریه پژوهش در طب ورزشی و فناوری, 18(20), 0-0. doi: 10.29252/jsmt.18.20.49fa_IR
dc.identifier.issn2252-0708
dc.identifier.issn2588-3925
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.29252/jsmt.18.20.49
dc.identifier.urihttp://jsmt.khu.ac.ir/article-1-419-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/719964
dc.description.abstractهدف از پژوهش حاضر تعیین اثر شناوری در آب سرد و تحریک جریان مستقیم جمجمه‌­ای TDCS در دوره ریکاوری بر تغییرات لاکتات خون و عملکردی بعدی شناگران حرفه‌ای مرد بود. بدین منظور 20 شناگر مرد در دو روز با فاصله ۴۸ ساعت در محل آزمون حضور یافتند. هر روز شنای ۲۰۰ متر کرال سینه اجرا و پس‌ازآن آزمودنی‌­ها در یکی از پروتکل‌های، روز اول تحریک آندی (با شدت 2 میلی‌­آمپر) و گروه ساختگی، روز دوم شناوری در آب سرد (با درجه ) و بازیافت در خشکی قرار گرفتند. لاکتات خون قبل از اجرای آزمون (۲۰۰ متر شنا کرال) بلافاصله بعد از اجرای آزمون در طول پروتکل هر سه دقیقه تا انتهای زمان ۱۵ دقیقه اندازه­‌گیری شد. در پایان برای سنجش تأثیر روش­های تحت بررسی روی عملکرد، اجرای شنای دویست متر تکرار گردید. برای تجزیه‌وتحلیل داده­ها، از آزمون‌ها، تی ­وابسته، تحلیل کواریانس، تعقیبی LSD و تحلیل واریانس با اندازه­گیری­‌های مکرر استفاده شد. نتیجه این پژوهش نشان داد عملکرد شنا فقط در گروه TDCS بهبود معنا­­داری داشت، کاهش زمان رکورد (0/001=p). لاکتات خون در گروه شناوری در آب سرد کاهش بیشتری (0/001=p) نسبت به سایر گروه‌ها داشت.fa_IR
dc.format.extent1246
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه خوارزمی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofنشریه پژوهش در طب ورزشی و فناوریfa_IR
dc.relation.ispartofResearch in Sport Medicine and Technologyen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.29252/jsmt.18.20.49
dc.subjectتحریک الکتریکیfa_IR
dc.subjectشناوری در آب سردfa_IR
dc.subjectلاکتات. عملکرد شناfa_IR
dc.subjectتخصصیfa_IR
dc.titleاثر شناوری در آب سرد و تحریک الکتریکی (TDCS) در دوره ریکاوری بر تغییرات لاکتات خون و عملکرد بعدی شناگرانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاهfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاهfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاهfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاهfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامی واحد گیلان غربfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامی واحد گیلان غربfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه شهید بهشتیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه شهید بهشتیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاهfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاهfa_IR
dc.citation.volume18
dc.citation.issue20
dc.citation.spage0
dc.citation.epage0


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد