تأثير هم‌افزايی ورزش تناوبی شديد و تروگزروتين بر آسيب قلبی و عملکرد ميتوکندری در سميت قلبی ناشی از دوکسوروبيسين

Abstract

مقدمه: دوکسوروبيسين (DOX)٬ داروی مؤثر در درمان انواع سرطان است که کاربرد آن به‌دليل سميت قلبی ناشی از دوز تجمعی به ميزان زيادی محدود شده است. تروگزروتين (TRX) از فلاونوئيدروتين مشتق می‌شود و خواص فارماکولوژيکی دارد. هدف از تحقيق حاضر بررسی تأثير هم‌افزايی تمرين HIIT و تروگزروتين در کاهش سميت قلبی ناشی از DOX و شاخص‌های عملکرد ميتوکندری در سلول‌های قلبی رت‌ها است. مواد و روش‌ها: رت‌های ويستار نر به‌صورت تصادفی در پنج گروه (۱۰ n= ) تقسيم شدند: ۱- Control ۲- DOX ، ۳- HIIT+DOX ، ۴- TRX+DOX ۵- HIIT+TRX+DOX . پس از آخرین تمرین HIIT ، رت‌های تمرین کرده و گروه کنترل مربوطه تحت تزریق داخل صفاقی DOX با دوز mg/kg 20 قرار گرفتند. ميزان تغييرات CKMB ، با روش اسپکتوفوتومتری و آزمون الايزا، ROS ميتوکندری و پتانسيل غشاء ميتوکندری با تعين شدت رنگ‌هاي فلورسنت مربوطه انداز‌ه‎گيری شد. نتایج : تزريق DOX ميزان CKMB سرم را در رت‌ها افزايش داد (05/0>P). تمرين HIIT و مصرف تروگزروتين، هر کدام به تنهايی، ميزان CKMB سرم و ROS ميتوکندری را کاهش داد (05/0>P) و تأثير توأم آنها بيشتر از هر کدام به تنهايی بود (0۱/0>P). همچنين تزريق DOX باعث کاهش پتانسيل غشاء ميتوکندری در رت‌ها شد (0۱/0>P). درحالي‌که اثر تمرين HIIT و نيز اثر مصرف تروگزروتين هر کدام به تنهايی در افزايش پتانسيل غشاء ميتوکندری معنی‌دار نبود به‌کارگيری توام آنها باعث افزايش معنی‌دار پتانسيل غشاء ميتوکندری در رت‌ها شد (05/0>P). نتیجه‌گیری: تأثیر توأم تمرين HIIT و تروگزروتين برای پيشگيری از سميت قلبی ناشی از DOX و بهبود عملکرد ميتوکندری در سلول‌های قلبی رت‌ها مؤثرتر از کاربرد هر يک از اين راه‌کارها به تنهايی می‌باشد.