مقایسه اثر تمرینات بادی پامپ با دو شدت متفاوت بر کنترل گلیسمی در زنان مبتلا به دیابت نوع 2

Abstract

زمینه و هدف: یکی از ارکان اساسی در دیابت نوع 2 تمرینات ورزشی منظم می باشد از طرفی یکی از متغیرهای موثر بر سازگاری های کسب شده در تمرین شدت تمرین می باشد. هدف از انجام تحقیق حاضر مقایسه اثر تمرینات بادی پامپ با دو شدت متوسط و بالا بر کنترل قند خون در زنان مبتلا به دیابت نوع 2 بود. روش کار: در تحقیق نیمه تجربی حاضر 30 زن مبتلا به دیابت نوع 2 ساکن شهر اهواز به روش تصادفی انتخاب شدند و در 3 گروه 1- تمرین بادی پامپ با شدت متوسط (60-55 درصد ضربان قلب ذخیره)،2- تمرین بادی پامپ با شدت بالا (80-75 درصد ضربان قلب ذخیره) و کنترل تقسیم شدند. تمرینات به مدت 12 هفته، 3 جلسه تمرین در هر هفته و هر جلسه تمرین شامل 90-60 دقیقه تمرینات بادی پامپ در ساعت 10-9 صبح انجام شد. یافته‌ها: نتایج تحقیق حاضر نشان داد تفاوت معنی داری بین تغییرات قند خون ناشا (591/0 = p)، انسولین ناشتا (847/0 = p) و مقاومت به انسولین (989/0 = p) بین دو شدت تمرین متوسط و بالا وجود نداشت ولی تغییرات HbA1c به صورت معنی داری در گروه شدت بالا نسبت به شدت متوسط بیشتر بود (019/0 = p). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج می توان گفت که تمرینات بادی پامپ روش تمرینی مفید برای کنترل قند خون در زنان مبتلا به دیابت نوع 2 می باشد همچین تمرین با شدت بالاتر نسبت به تمرین با شدت متوسط اثرات بهتری بر کنترل گلیسمی در این افراد دارد.