نقش تاب‌آوری، هیجان‌های مثبت و منفی و توانایی‌های منش در پیش‌بینی فرسودگی شغلی کارکنان نیروهای مسلح

Abstract

مقدمه: کارکنان نیروهای مسلح با توجه به قرارگیری در معرض استرس شغلی بالا، از گروه‌های پر خطر برای ایجاد فرسودگی شغلی هستند. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش توانایی‌های منش، هیجان‌های مثبت و منفی و تاب‌آوری در پیش بینی فرسودگی شغلی کارکنان نیروهای مسلح بود. روش بررسی: 146 نفر از افراد شاغل در نیروهای مختلف نظامی و انتظامی به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه‌های فرسودگی شغلی مزلاچ (MBI)، پرسشنامه تاب آوری کونور – دیویدسون (CD-RIS) پرسشنامه توانایی‌ها و فضیلت‌ها در عمل (VIA-IS) و مقیاس عاطفه مثبت و منفی (PANAS) پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از روش‌های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی به سبک گام به گام تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که فرسودگی شغلی با تاب‌آوری، هیجان‌های مثبت و تمامی مؤلفه‌های توانایی‌های منش همبستگی منفی و معنادار دارد (01/0p<). از سوی دیگر نتایج تحلیل رگرسیون خطی نشان داد که سه متغیر خردمندی و دانش، شجاعت و هیجان‌های مثبت توانستند به طور معناداری فرسودگی شغلی را پیش‌بینی کنند (58/0AdjR2= و 001/0>p). بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش، به نظر می‌رسد که هیجان‌های مثبت و برخی از جنبه‌های توانایی‌های منش می‌توانند فرسودگی شغلی را پیش‌بینی نمایند. بنابراین می‌توان این متغیرها را در گزینش کارکنان نیروهای مسلح و آموزش‌های بعد از گزینش آنان لحاظ کرد تا در کاهش فرسودگی شغلی این گروه گام برداشت.