تأثیر تمرین هوازی و مصرف مکمل اسپیرولینا بر سطح رزیستین و پروتئین واکنشگر C در زنان مبتلا به دیابت نوع دو دارای اضافه‌وزن

Abstract

سابقه و هدف: فاکتورهای التهابی به‌عنوان مکانیسم مهمی در بروز دیابت نوع دو و بیماری‌های قلبی - عروقی شناخته شده‌اند؛ از این‌رو هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تمرین هوازی و مصرف مکمل اسپیرولینا بر سطح رزیستین و CRP در زنان مبتلا به دیابت نوع دو دارای اضافه‌وزن بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه نیمه‌تجربی، 40 نفر از زنان دیابتی نوع دو و دارای اضافه‌وزن با میانگین شاخص توده بدن 3/33±29/7، به‌صورت تصادفی ساده در گروه‌های تمرین هوازی + اسپیرولینا، هوازی + دارونما، اسپیرولینا و دارونما قرار گرفتند. برنامه تمرین هوازی شامل شش هفته تمرین با شدت 60 الی 72 درصد ضربان قلب بیشینه انجام گرفت. گروه‌های دریافت‌کننده مکمل، روزانه سه کپسول 500 میلی‌گرمی اسپیرولینا دریافت کردند. نمونه‌های خونی در مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون جمع‌آوری شدند. تحلیل داده‌ها به‌وسیله آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه (ANOVA) و آزمون تی وابسته با استفاده از نرم‌افزار SPSS صورت گرفت. نتایج: سطوح سرمی رزیستین در گروه اسپیرولینا و سطوح سرمی CRP در گروه هوازی - اسپیرولینا و گروه هوازی از مرحله پیش‌آزمون به پس‌آزمون کاهش معنی‌داری نشان دادند. همچنین تفاوت معنی‌داری در سطوح CRP بین هر سه گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد (0/05 ≤P). نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که ترکیب تمرین هوازی و مکمل اسپیرولینا می‌تواند اثر مثبتی بر روی فاکتورهای التهابی قلبی - عروقی زنان مبتلا به دیابت نوع دو داشته باشد و با توجه به تأثیرات ضدالتهابی می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را کاهش دهد.