اثربخشی درمان توانمندسازی روان‌شناختی و رفتاردرمانی دیالکتیک بر استرس ناباروری زنان نابارور در مرحله قبل از درمان لقاح آزمایشگاهی

Abstract

سابقه و هدف: روش‌های درمان ناباروری، علی‌رغم داشتن نتایج موفقیت‌آمیز در درمان ناباروری، با پیامدهای روان‌شناختی و سطح بالای استرس در زنان نابارور همراه می‌باشند. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی بسته توانمندسازی روان‌شناختی و رفتاردرمانی دیالکتیک بر استرس ناباروری زنان نابارور در مرحله قبل از درمان لقاح آزمایشگاهی IVF انجام شد. مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون با پیگیری 45روزه و سه‌گروهی بود. نمونه پژوهش شامل 45 نفر از زنان نابارور متقاضی درمان IVF مراجعه‌کننده به مراکز ناباروری شهر اصفهان بودند که به‌صورت دردسترس و مبتنی بر ملاک‌های ورود انتخاب شدند و به‌طور تصادفی به دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل (هر گروه 15 نفر) تقسیم شدند. گروه‌های آزمایش، تحت درمان توانمندسازی روان‌شناختی و رفتاردرمانی دیالکتیک قرار گرفتند. برای سنجش متغیر وابسته استرس ناباروری از پرسشنامه استرس ناباروری نیوتن EPI)) در سه مرحله پژوهش و در سه گروه استفاده شد. داده‌های حاصل از اجرای پژوهش با استفاده از تحلیل واریانس و با اندازه‌گیری مکرر و از طریق نرم‌افزار SPSS ویرایش 24 تحلیل شدند. نتایج: نتایج نشان داد که فقط درمان توانمندسازی روان‌شناختی بر کاهش استرس ناباروری تأثیر معنی‌دار داشت (0/001<P). آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد که درمان توانمندسازی روان‌شناختی نسبت به رفتاردرمانی دیالکتیک در کاهش استرس ناباروری زنان نابارور در مرحله قبل از درمان IVF مؤثرتر است. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج حاصل از پژوهش، به‌نظر می‌رسد درمان توانمندسازی روان‌شناختی، برای کاهش استرس ناباروری زنان نابارور در مرحله قبل از درمان IVF روش مؤثری باشد.