بررسی ارتباط CA125 مایع دیالیز با عملکرد صفاق در بیماران تحت دیالیز صفاقی

Abstract

دیالیز صفاقی روشی از درمان جایگزینی کلیوی است. آسیب غشاء صفاقی به مرور زمان در طول دیالیز صفاقی ایجاد شده و می­تواند بر روی عملکرد صفاق تاثیر منفی گذارد همچنین منجر به توقف دیالیز صفاقی و شروع همودیالیز و حتی سوتغذیه و مرگ گردد. با توجه به ماهیت تهاجمی بیوپسی صفاقی ، بررسی ساختار غشای صفاقی بر اساس بیوکارکرهایی انجام گردد که توسط غشای صفاقی ترشح می­شوند و در پساب دیالیز صفاقی مورد سنجش قرار می­گیرند. یکی از این نشانگرها، آنتی­ژن CA125 است که به عنوان مقیاسی از سلامت و توده سلول­های مزوتلیال پوشاننده صفاق قلمداد می­شود. بنابراین، پیدا کردن یک بیومارکر تشخیصی مناسب برای بررسی و شناسایی سریع آسیب غشاء صفاقی و همچنین عملکرد صفاقی با هزینه کمتر بسیار ارزشمند بوده و کمک زیادی در مدیریت بیماران خواهد داشت.