مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و روانشناسی مثبت‌نگر بر نشخوار فکری زنان مبتلا آرتریت روماتوئید

Abstract

زمینه و هدف: آرتریت روماتوئید یک بیماری خود ایمنی ناتوان کننده است و مزمن بودن این بیماری بر روی متغیرهای جسمانی و روانشناختی این بیماران اثرات بسیار وسیعی می­گذارد. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و روانشناسی مثبت­نگر بر نشخوار فکری زنان مبتلا آرتریت روماتوئید بود. روش­ها: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش­آزمون و پس­آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان مبتلا به آرتریت روماتوئید شهر خرم­آباد بودند که با استفاده روش نمونه­گیری در دسترس 60 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه آزمایشی 1 ( درمان اکت)، گروه آزمایشی 2 (روانشناسی مثبت­نگر)، و گروه گواه (هر گروه 20 نفر) جایگزین شدند. در شرایط یکسان و همزمان، پیش­آزمون با پرسشنامه نشخوار فکری از هر سه گروه به عمل آمد. گروه­های آزمایشی تحت درمان پذیرش و تعهد و رواشناسی مثبت­نگر (8 جلسه 90 دقیقه­ای) قرار گرفتند، اما گروه گواه هیج­گونه درمانی دریافت نکردند. سپس پس­آزمون از هر سه گروه به عمل آمد. یافته­ ها: نتایج نشان داد که درمان اکت و مثبت­نگر باعث کاهش نشخوار فکری بیماران گردید (p<0.05)، آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد درمان پذیرش و تعهد در نشخوارفکری کلی و مولفه حواس پرتی دارای تاثیر بیشتری بود. نتیجه­گیری: براساس نتایج به دست­آمده می­توان گفت، درمان پذیرش و تعهد و روانشناسی مثبت­نگر باعث کاهش نشخوار فکری در زنان مبتلا به آرتریت روماتوئید شده و درمان پذیرش و تعهد اثربخشی بیشتری داشت. لذا از این درمان­ها در کنار درمان پزشکی برای بهبود حال این بیماران می­توان استفاده کرد.