پیش بینی کیفیت زندگی افراد داغدیده بر اساس هوش معنوی : نقش میانجی تاب آوری

Abstract

زمینه وهدف:داغدیدگی اثرات زیانباری برافراد می گذارد وجنبه های مختلف زندگی وبه تبع آن کیفیت زندگی را تحت تاثیر قرار می دهد. بنابراین شناسایی عوامل ارتقادهنده کیفیت زندگی حائز اهمیت است.لذا پژوهش حاضر با هدف پیش بینی کیفیت زندگی افراد داغدیده براساس هوش معنوی با توجه به نقش میانجی تاب آوری انجام شد. روش کار:پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بود.جامعه آماری شامل افراد داغدیده شهر قزوین که 1-6 ماه از فوت عزیزانشان می گذشت بود. 109 نفر از این جامعه با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و به ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه تاب آوری کانر ودیویدسون،هوش معنوی کینگ وکیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی پاسخ دادند.داده های جمع آوری شده با استفاده از روش های آمار توصیفی ومدل تحلیل مسیر،تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد تفکر وجودی انتقادی،توسعه حالت هوشیاری وآگاهی متعالی توانستند به صورت مستقیم ومعنادار،کیفیت زندگی را پیش­بینی نمایند اما ارائه معنای شخصی نتوانست به صورت مستقیم،کیفیت زندگی را پیش­بینی کند.متغیر تاب­آوری نیز توانست به صورت مستقیم ومعنادار،کیفیت زندگی را پیش­بینی کند.همچنین تاب­آوری دارای نقش میانجی در رابطه­ی بین ارائه معنای شخصی وکیفیت زندگی بود وارائه معنای شخصی توانست به صورت غیرمستقیم وبه واسطه­ی تاب­آوری،کیفیت زندگی را پیش­بینی نماید.مجموعه متغیرهای پیش­بین حاضردر مدل30/55 از واریانس کیفیت زندگی را تبیین نمودند. نتیجه گیری : توجه به هوش معنوی وتلاش برای تقویت آن در افراد و لزوم توجه به اهمیت آن در هنگام مواجهه با چالش ها و حوادث زندگی و آموزش آن می تواند از طریق افزایش تاب آوری به ارتقا کیفیت زندگی افراد داغدیده کمک کند.