بررسی تزریق داخل مفصلی بوپیواکائین با مورفین یا متیل پردنیزولون یا به تنهایی بر درد بعد از عمل آرتروسکوپی

Abstract

زمینه و هدف: آرتروسکوپی زانو برای تشخیص و درمان ضایعات داخل مفصلی کاربرد دارد. کنترل درد حاد بعد از آرتروسکوپی نیازمند به‌کارگیری روشی با کمترین عوارض جانبی و بیشترین کارآیی می‌باشد. هدف از این مطالعه مقایسه اثر تسکینی پس از عمل تزریق داخل مفصلی ترکیب بوپیواکایین با مرفین یا متیل پردنیزولون یا به تنهایی در آرتروسکوپی زانو بود. روش تحقیق: در این مطالعه کار آزمایی بالینی سه سوکور، 99 بیمار داوطلب آرتروسکوپی زانو به صورت تصادفی به سه گروه: 1 کنترل بوپیواکایین (0/5درصد (، 2. مرفین (5 میلی گرم)+ بوپیواکایین (0/5 درصد) 3. متیل پردنیزولون (40 میلی گرم)+ بوپیواکایین (0/5 درصد(، تقسیم شدند. در پایان عمل ، داروهای مورد نظر به صورت داخل مفصلی تزریق و میزان درد بعد از عمل در فواصل18،12،6و 24 ساعت پس از تزریق بر اساس مقیاس آنالوگ بصری ارزیابی شد. همچنین دریافت مسکن تزریقی در طی 24 ساعت نیز ثبت گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون‌های آنالیز واریانس اندازه‌های تکرار شونده تحلیل شدند. یافته‌ها: در هر سه گروه با گذشت زمان شدت درد به طور معنی‌داری کاهش پیدا کرد. میزان شدت درد در بازه های مختلف پس از عمل، در دو گروه متیل پردنیزولون + بوپیواکائین و گروه مرفین+بوپیواکائین یکسان بود اما شدت درد در این دو گروه به طور معنی‌داری از گروه کنترل کمتر بود. همچنین میزان نیاز به مسکن در گروه متیل پردنیزولون+بوپیواکائین نسبت به دو گروه دیگر به طور معنی‌داری کاهش یافت. نتیجه‌گیری: تزریق داخل مفصلی ترکیب متیل پردنیزولون+بوپیواکائین و مرفین+بوپیواکائین نسبت به بوپیواکائین به‌تنهایی، در کاهش درد و نیاز به مسکن تزریقی مؤثرتر بوده است.