| dc.contributor.author | فرزانگی, پروین | fa_IR |
| dc.contributor.author | نصرت پور, آزاده | fa_IR |
| dc.contributor.author | رضایی, رضا | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-10-02T15:30:36Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-12-22T15:30:37Z | |
| dc.date.available | 1399-10-02T15:30:36Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-12-22T15:30:37Z | |
| dc.date.issued | 2020-12-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1399-09-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | فرزانگی, پروین, نصرت پور, آزاده, رضایی, رضا. (1399). مقایسه اثر یک دوره تمرین هوازی و ازن‌درمانی بر بیان ژن Beclin-1، AMPKو mTOR بافت غضروف در موشهای صحرایی مبتلا به استئوآرتریت زانو. مجله دانشکده علوم پزشکی نیشابور, 8(4), 124-135. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2383-3203 | |
| dc.identifier.issn | 2476-2768 | |
| dc.identifier.uri | http://journal.nums.ac.ir/article-1-801-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/700678 | |
| dc.description.abstract | مقدمه
هدف از انجام مطالعه حاضر، تعیین اثر هشت هفته تمرین هوازی و ازن درمانی بر بیان ژن Beclin-1، mTOR و AMPK بافت غضروف آسیب دیده در موشهای صحرایی مبتلا به استئوآرتریت (OA) زانو بود.
مواد و روشها
در این مطالعه تجربی، 40 سر موش صحرایی نر ویستار 10±220 گرمی به طور تصادفی به پنج گروه سالم (CN)، استئوآرتریت (OA)، OA+ازن درمانی، OA+تمرین هوازی و OA+ازن درمانی+تمرین هوازی تقسیم شدند. استئوآرتریت به روش جراحی انجام شد. تمرین ورزشی شامل دویدن روی نوارگردان به مدت هشت هفته، پنج جلسه در هفته، هر جلسه 35-45 دقیقه و با سرعت 18 متر در دقیقه بود. موشهای گروه ازن درمانی، ازن (O3) با غلظت 20 پیکوگرم بر لیتر، یک بار در هفته و در مدت سه هفته دریافت نمودند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین و در وضعیت 12 ساعت ناشتایی نمونههای غضروف زانو جدا شد و سطوح mRNA فاکتورهای Beclin-1، AMP و mTOR به روش RT- PCRاندازهگیری شد.
یافتهها
در بافت غضروفی، سطوح Beclin-1 در گروه OA کاهش، ولیکن AMPKو mTOR افزایش یافت. ازن درمانی، تمرین هوازی و ترکیب ازن درمانی+تمرین هوازی موجب معکوس شدن روند تغییرات شد (0.009=P). اما بین این گروهها تفاوت معناداری وجود نداشت (0.05≥P).
نتیجهگیری
بر اساس نتایج، ازن درمانی، تمرین ورزشی و ترکیبی سطوح mRNA فاکتورهای Beclin-1 غضروف مفصلی را افزایش میدهند. اما، تمرین ورزشی با شدت متوسط با تعدیل سطوح mTOR ممکن است نقش بیشتری در کنترل اتوفاژی کندروسیت غضروف مفصلی در موشهای صحرایی مدل OA داشته باشد. | fa_IR |
| dc.format.extent | 677 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشکده علوم پزشکی نیشابور | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله دانشکده علوم پزشکی نیشابور | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Journal Of Neyshabur University Of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | تمرین هوازی | fa_IR |
| dc.subject | ازن درمانی | fa_IR |
| dc.subject | استئوآرتریت | fa_IR |
| dc.subject | Beclin-1 | fa_IR |
| dc.subject | AMPKو mTOR | fa_IR |
| dc.subject | فیزیولوژی ورزشی | fa_IR |
| dc.title | مقایسه اثر یک دوره تمرین هوازی و ازن‌درمانی بر بیان ژن Beclin-1، AMPKو mTOR بافت غضروف در موشهای صحرایی مبتلا به استئوآرتریت زانو | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي اصیل | fa_IR |
| dc.citation.volume | 8 | |
| dc.citation.issue | 4 | |
| dc.citation.spage | 124 | |
| dc.citation.epage | 135 | |
