بررسی شواهد بالینی ولوواژنیت کاندیدیایی و الگوی مقاومت دارویی گونه‌های کاندیدا در شهرستان گراش در سال 98-1397

Abstract

مقدمه ولوواژنیت کاندیدیایی (Vulvovaginal Candidiasis; VVC) عفونتی ناشی از مخمرهای جنس کاندیدا است که هر ساله میلیون‌ها زن به آن مبتلا می‌شوند. باتوجه به افزایش مقاومت دارویی، انتخاب داروی مناسب در کنترل و بهبود عفونت نقش بسزای دارد. لذا تحقیق حاضر با هدف مطالعه علائم بالینی و الگوی مقاومت دارویی گونه‌های کاندیدا جداسازی شده از ولوواژنیت کاندیدیایی در شهرستان گراش صورت گرفته است. مواد و روش­ها این مطالعه مقطعی بر روی 268 نمونه واژن از مراجعه کنندگان به بیمارستان امیرالمومنین شهرستان گراش از مهرماه 1397 لغایت مهر 1398 صورت گرفت. نمونه‌ها پس از آزمایش مستقیم میکروسکوپی، بر روی محیط سابورو دکستروز آگار حاوی کلرامفنیکل (mg/L500) کشت داده شد. گونه‌های کاندیدا با استفاده از آزمون‌های فنوتیپی استاندارد و تست جذب قندها (API20C) تعیین هویت شدند. الگوی حساسیت دارویی به روش انتشار از دیسک (Kirby-Bauer) بررسی شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون آماری کای دو استفاده گردید. یافته­ها از میان 268 نمونه واژن مورد مطالعه، نتیجه 79 نمونه (47/29 درصد) با آزمایش مستقیم میکروسکوپی و کشت، مثبت شد. 48 مورد کاندیدا آلبیکنس (75/60 درصد) و 31 مورد گونه‌های غیر آلبیکنس (39/24 درصد) شناسایی گردید. خارش (89/51 درصد) شایع‌ترین علامت بالینی نمونه‌های مورد بررسی بود. بیشترین و کمترین میزان مقاومت دارویی در گونه‌های کاندیدا به ترتیب نسبت به فلوکونازول (55/64 درصد) و آمفوتریسین B (32/6 درصد) مشاهده شد. نتیجه­گیری ولوواژنیت ناشی از کاندیدا آلبیکنس در مقایسه با سایر گونه‌های کاندیدا فراوانی بیشتری دارد. جهت درمان اولیه ولوواژنیت کاندیدایی استفاده از داروی‌های آمفوتریسین B و کاسپوفانژین توصیه می‌شود.