| dc.contributor.author | یاونگی, مهناز | fa_IR |
| dc.contributor.author | آرتیمانی, طیبه | fa_IR |
| dc.contributor.author | ساجدی, نرگس | fa_IR |
| dc.contributor.author | پورالعجل, جلال | fa_IR |
| dc.contributor.author | پورمنصف, فرانک | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-10-02T13:54:16Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-12-22T13:54:17Z | |
| dc.date.available | 1399-10-02T13:54:16Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-12-22T13:54:17Z | |
| dc.date.issued | 2020-12-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1399-09-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | یاونگی, مهناز, آرتیمانی, طیبه, ساجدی, نرگس, پورالعجل, جلال, پورمنصف, فرانک. (1399). مقایسه دو روش درمانی تجویز سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی فعال‌شده با گنادوتروپین جفت انسانی و پلاسمای غنی از پلاکت بر میزان موفقیت حاملگی پس از انتقال جنین. مجله پزشكي باليني ابن سينا, 27(3), 133-139. doi: 10.29252/ajcm.27.3.133 | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2588-722X | |
| dc.identifier.issn | 2588-7238 | |
| dc.identifier.uri | https://dx.doi.org/10.29252/ajcm.27.3.133 | |
| dc.identifier.uri | http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-2120-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/699651 | |
| dc.description.abstract | سابقه و هدف: بر اساس نتایج برخی مطالعات، سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی فعال‌شده با گنادوتروپین جفت انسانی باعث افزایش موفقیت حاملگی در زنان نابارور می‌شود. در این مطالعه تأثیر دو روش درمانی تجویز سلولَ‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی فعال‌شده با گنادوتروپین جفت انسانی و پلاسمای غنی از پلاکت بر میزان موفقیت حاملگی پس از انتقال جنین مقایسه شدند.
مواد و روش‌‌ها: در یک کارآزمایی بالینی تصادفی 40 زن کاندید لقاح خارج رحمی (IVF) با شکست مکرر لانه‌گزینی مراجعه‌کننده به بیمارستان فاطمیه همدان در سال 1398 انتخاب و به‌طور تصادفی به دو گروه A و B تقسیم شدند. در گروه A از سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی فعال‌شده با گنادوتروپین جفت انسانی و در گروه B قبل از انتقال از خون اتولوگ پلاسمای غنی از پلاکت استفاده شد. فراوانی بروز حاملگی شیمیایی و بالینی در هر دو گروه اندازه‌گیری و با نرم‌افزار STATA نگارش 14 در سطح اطمینان 95 درصد تجزیه‌وتحلیل شد.
یافته‌ها: در گروه A و B به ترتیب میانگین سن زنان 5/32 و 4/34 سال (203/0=P) و میانگین مدت نازایی 1/9 و 5/8 سال بود (747/0=P). متوسط تعداد تخمک گرفته‌شده 5/11 ± 4/15 و 9/8± 9/12 عدد (439/0=P)، متوسط تعداد جنین تشکیل‌شده 2/6 ± 1/7 و 8/3± 8/5 (427/0=P) و جنین منتقل‌شده 7/0 ± 3/2 و 6/0 ± 3/2 بود (00/1=P). میزان حاملگی شیمایی در گروه A و B به ترتیب 15 و 25 درصد (619/0=P) و حاملگی بالینی 15 و 20 درصد (581/0=P) بود.
نتیجه‌گیری: در زنان کاندید لقاح خارج رحمی با شکست مکرر لانه‌گزینی، تجویز سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی فعال‌شده با گنادوتروپین جفت انسانی و پلاسمای غنی از پلاکت پس از انتقال جنین روی پیامد بارداری نتایج مشابهی داشتند. | fa_IR |
| dc.format.extent | 1160 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی همدان | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله پزشكي باليني ابن سينا | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Avicenna Journal of Clinical Medicine | en_US |
| dc.relation.isversionof | https://dx.doi.org/10.29252/ajcm.27.3.133 | |
| dc.subject | پلاسمای غنی از پلاکت | fa_IR |
| dc.subject | سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی | fa_IR |
| dc.subject | شکست لانه‌گزینی | fa_IR |
| dc.subject | زنان و مامايي | fa_IR |
| dc.title | مقایسه دو روش درمانی تجویز سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی فعال‌شده با گنادوتروپین جفت انسانی و پلاسمای غنی از پلاکت بر میزان موفقیت حاملگی پس از انتقال جنین | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.citation.volume | 27 | |
| dc.citation.issue | 3 | |
| dc.citation.spage | 133 | |
| dc.citation.epage | 139 | |
