ارزیابی پتانسیل سرم‌های اتولوگ و آلوژنیک موشی در مقایسه با سرم‌های جنین گاوی و آلبومین گاوی بر بلوغ تخمک و لقاح آزمایشگاهی در موش نژاد NMRI

Abstract

سابقه و هدف: سرم‌ها ترکیب پیچیده‌ای از فاکتورهای رشد، پروتئین‌ها و... هستند که ممکن است بر بلوغ تخمک و لقاح تأثیر بگذارند. هدف از این مطالعه، بررسی اثر سرم‌های مختلف بر بلوغ تخمک و لقاح آزمایشگاهی موش نژاد NMRI است. مواد و روش‌ها: در این پژوهش آزمایشگاهی، بلوغ اووسیت‌های موش در محیط α-MEM با درصدهای 0 تا 20 از سرم‌های آلوژنیک و اتولوگ موشی، جنین گاوی (FBS) و آلبومین سرم گاوی (BSA)، پس از 14 تا 18 ساعت انکوباسیون، بررسی گردید. سپس اووسیت‌هایی که به مرحله MII رسیدند، با اسپرم ظرفیت‌یافته دارای درصدهای 0 تا 20 از سرم‌های مختلف لقاح داده شدند و میزان لقاح ارزیابی گردید. نتایج: میزان بلوغ آزمایشگاهی و لقاح، با افزودن سرم به محیط کشت در همه گروه‌ها به‌طور معنی‌داری افزایش یافت (0/05>P). در اووسیت‌های فاقد سلول‌های کومولوسی (Dos) در FBS 10 درصد (80 درصد) و اووسیت‌های دارای سلول‌های کومولوسی (COCs) در BSA 5 درصد (98 درصد) بیشترین میزان بلوغ مشاهده شد (0/001>P). همچنین اووسیت‌های DOs در BSA 5 درصد و اووسیت‌های COCs در گروه سرم آلوژنیک 15 درصد (به­ ترتیب 75 و 77 درصد)، بیشترین میزان لقاح را داشتند (0/001>P). نتیجه‌گیری: اگرچه BSA و FBS در مقایسه با سرم‌های آلوژنیک و اتولوگ موشی در فرآیند بلوغ تخمک نتایج بهتری داشتند، اما نتایج لقاح در تخمک‌های دارای کومولوس، بیانگر ظرفیت بالای سرم آلوژنیک در این فرآیند است. بنابراین، استفاده از سرم آلوژنیک می‌تواند جایگزین مناسب سرم‌های حیوانی، جهت انجام لقاح آزمایشگاهی باشد تا بخشی از چالش‌های درمان ناباروری کاهش یابد.