تاثیر تمرین طناب زنی بر سطوح پلاسمایی آنژیوپوئیتین-4، اینترلوکین-6 و نیمرخ لیپیدی کودکان پسر دارای اضافه وزن

Abstract

مقدمه: چاقی دوران کودکی می‌تواند سرمنشأ بسیاری از بیماری‌های مرتبط با چاقی در بزرگسالی باشد. به همین‌منظور هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین طناب‌زنی بر سطوح پلاسمایی آنژیوپوئیتین-4، اینترلوکین-6 و نیم‌رخ لیپیدی دانش‌آموزان دارای اضافه وزن بود. مواد و روش‌ها: تعداد 39 نفر دانش آموز دارای اضافه وزن (نمایه توده بدنی (BMI)= 3/20±24/09 کیلوگرم بر متر مربع، سن 1/11±10/77 سال) به عنوان نمونه انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه مداخله (20=n) و شاهد (19=n) تقسیم شدند. گروه مداخله تمرین طناب‌زنی را به مدت هشت هفته؛ شامل سه جلسه‌ی 40 دقیقه‌ای در هر هفته، اجرا کردند. پس از جمع‌آوری نمونه خون آزمودنی‌ها، از روش الایزا برای اندازه‌گیری متغیرهای بیوشیمیایی و از آنالیز کوواریانس جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها در سطح معناداری 0/05P< استفاده شد. یافته‌ها: هشت هفته تمرین طناب‌زنی منجر به افزایش آنژیوپویتین-4 (0/06P=) و کاهش اینترلوکین -6 (0/0001P=) در کودکان دارای اضافه وزن شد. کلسترول (0/03P=) و تری‌گلیسرید(TG) خون (0/05P=) به طور معناداری در گروه مداخله کاهش یافت، اما تفاوت معناداری در لیپوپروتئین‌های کم چگالی و پر چگالی بین دو گروه مشاهده نشد. هم‌چنین هشت هفته تمرین طناب زنی تأثیر معناداری بر نسبت دور کمر به دور باسن (WHR) کودکان دارای اضافه وزن داشت (0/001P=) اما تغییرات BMI معنادار نبود (0/18P=). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تمرین طناب‌زنی در کودکان چاق از طریق افزایش آنژیوپویتین-4 و کاهش کلسترول و TG منجر به بهبود وضعیت متابولیکی بدن و WHR می‌گردد.