وضعیت مستندسازی پرونده های اورژانس بر مبنای اعتباربخشی آموزشی در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مازندران

Abstract

سابقه و هدف: اورژانس یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های حوزه بهداشت و درمان است. ثبت مستندات مراقبت از بیمار در قالب مدارک پزشکی همواره مورد تاکید قرار دارد. زیرا این مدارک ابزاری جهت استفاده بیمار در ادامه درمان، مراقبین در دفاع از خود، ارزشیابی مراقبت‌ها و هرگونه دعوی حقوقی و آموزش علوم پزشکی شناخته شده‌اند. مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی با بررسی پرونده‌های اورژانس موجود در 5 مرکز آموزشی درمانی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال 1397 انجام شد. برای گردآوری داده‌ها، چک لیستی بر مبنای پرونده اورژانس که توسط وزارت بهداشت ابلاغ شده بود، تهیه شد. ثبت داده با بلی وارزش آن برابر با 1، عدم آن با خیر و ارزش 2 و کاربرد ندارد با ارزش صفر بررسی شد. با استفاده از فرمول حجم نمونه 450 پرونده انتخاب شد. داده‌ها با نرم‌افزار 21 SPSS و استفاده از شاخص‌های آمار توصیفی آنالیز شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که میزان ثبت کلی پرونده اورژانس 62 درصد و در طبقه "ضعیف" قرار می‌گیرد. در بین مراکز تحت بررسی، مرکز آموزشی درمانی رازی قائمشهر با 74 درصد و مرکز آموزشی درمانی امام خمینی(ره) ساری با 68 درصد بیش‌ترین میزان ثبت در پرونده اورژانس را دارا می‌باشند. استنتاج: با توجه به ارزیابی کلی، میزان مستندسازی در طبقه "ضعیف" قرار گرفت. پیشنهاد می‌گردد میزان ثبت اطلاعات به طور مستمر در تمام بیمارستان‌های کشور ارزیابی شود و کلاس‌های آموزشی برای پزشکان و کادر پذیرش و پرستاری برگزار شود.