ارتباط بین سواد سلامت و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی

Abstract

سابقه و هدف: سواد سلامت یکی از عوامل تاثیرگذار برآگاهی، نگرش و تغییر رفتار و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی می‌باشد. هدف مطالعه حاضر تعیین ارتباط بین سواد سلامت و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی است. مواد و روش‌ها: این مطالعه همبستگی پیش‌بینی‌کننده، روی 250 بیمار مبتلا به نارسایی قلبی مراجعه‌کننده به دو بیمارستان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال 1397 انجام شد که به روش آسان انتخاب شدند. داده‌ها توسط پرسشنامه جمعیت‌شناختی و بالینی، کیفیت زندگی مینه سوتا و مقیاس سواد سلامت اختصاصی نارسایی قلبی جمع‌آوری شدند. یافته‌ها با SPSS20 و آزمون آماری همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی چندگانه با استفاده از رویکرد دو مرحله‌ای تحلیل شد. یافته‌ها: از 250 بیمار مبتلا به نارسایی قلبی، 54 درصد زن و مابقی مرد بودند و میانگین سن بیماران 862/11±840/68 سال بود. اکثر بیماران دارای سطح تحصیلات ابتدایی (54 درصد)، 84 درصد غیر شاغل، 57 درصد ساکن روستا و 48 درصد سطح درآمد کم، داشتند. بین کیفیت زندگی با سواد سلامت (001/0< P، 359/0= r)، سطح تحصیلات (001/0< P، 381/0= r) و سطح درآمد (001/0< P، 239/0= r) ارتباط مثبت معنی‌داری وجود داشت. استنتاج: سواد سلامت نقش میانجی درکیفیت زندگی بیماران نارسایی قلبی دارد. به‌طوری‌که بیماران با سطح سواد سلامت بالاتر از کیفیت زندگی بهتری برخوردارند. طراحی مداخلات موثر بر بهبود مهارت‌های بیمار برای تحلیل اطلاعات و بهبود عملکرد بهتر و کیفیت زندگی ضروری به نظر می‌رسد.