| dc.contributor.author | قلی پوربازکیاگوراب, فاطمه | fa_IR |
| dc.contributor.author | گلشنی, فاطمه | fa_IR |
| dc.contributor.author | کشاورزی ارشدی, فرناز | fa_IR |
| dc.contributor.author | امامی پور, سوزارن | fa_IR |
| dc.contributor.author | سپاه منصور, مژگان | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-09-11T17:39:15Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-12-01T17:39:15Z | |
| dc.date.available | 1399-09-11T17:39:15Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-12-01T17:39:15Z | |
| dc.date.issued | 2020-06-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1399-03-12 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | (2020). EBNESINA, 22(2), 95-99. | en_US |
| dc.identifier.issn | 1735-9503 | |
| dc.identifier.issn | 2645-4653 | |
| dc.identifier.uri | http://ebnesina.ajaums.ac.ir/article-1-712-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/679766 | |
| dc.description.abstract | مقدمه: با توجه به پیامد‌های زیان بار پرخاشگری بر نوجوانان و اطرافیان آنان، این پژوهش با هدف بررسی اثر بخشی مهارت آموزی رفتار درمانی دیالکتیکی بر تنظیم هیجان دانش آموزان دختر پرخاشگر انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و پیگیری 2 ماهه روی 24 نفر دانش آموزان دختر انجام شد. روش نمونه گیری هدفمند بود و بدین منظور فراخوانی برای مشاوران مدارس متوسطه دوم جهت ارجاع دانش‌آموزان دختر مشغول به تحصیل در پایه دوم و سوم، مشکوک به پرخاشگری، ارسال شد. برای جمع‌آوری داده ها از مقیاس دشواری تنظیم هیجانی گرتز و روئمر (DERS) و پرسشنامه پرخاشگری باس و پری استفاده شد. از دانشجویان ارجاعی به هسته مشاوره آموزش پرورش شهرستان لاهیجان 24 نفر که بر اساس پرسشنامه پرخاشگری دارای اختلال پرخاشگری بودند (نمره کمتر از 99/69) انتخاب و به صورت کاملاً تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. آزمودنی های گروه آزمایش 14 جلسه مهارت آموزی گروهی رفتار درمانی دیالکتیکی را گذراندند و گروه گواه در لیست انتظار ثبت شدند.
یافته‌ها: نتایج تحلیل داده‌ها نشان داد که بین میانگین نمرات دشواری تنظیم هیجان دختران پرخاشگر که مهارت‌آموزی رفتار درمانی دیالکتیکی را دریافت کردند و میانگین نمرات دشواری تنظیم هیجان دختران پرخاشگری که این روش را دریافت نکردند، تفاوت معنی‌داری وجود ندارد (05/0>p).
بحث و نتیجه‌گیری: این پژوهش نشان داد که گرچه مهارت‌آموزی رفتار درمانی دیالکتیکی موجب کاهش دشواری تنظیم هیجان دختران پرخاشگر می‌گردد اما این میزان کاهش از نظر آماری چندان معنادار نیست. | fa_IR |
| dc.format.extent | 787 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | اداره‌ی بهداشت، امداد و درمان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران | en_US |
| dc.relation.ispartof | EBNESINA | en_US |
| dc.relation.ispartof | ابن سينا | fa_IR |
| dc.subject | آموزش | fa_IR |
| dc.subject | رفتار درمانی | fa_IR |
| dc.subject | هیجانات | fa_IR |
| dc.subject | پرخاشگری | fa_IR |
| dc.subject | تخصصي | fa_IR |
| dc.title | اثر بخشی مهارت‌آموزی گروهی رفتار درمانی دیالکتیکی
بر تنظیم هیجان دختران پرخاشگر | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی-تهران-ایران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 22 | |
| dc.citation.issue | 2 | |
| dc.citation.spage | 95 | |
| dc.citation.epage | 99 | |
