| dc.contributor.author | سید حیدری, مریم | fa_IR |
| dc.contributor.author | صادقی, عباس | fa_IR |
| dc.contributor.author | همتی عفیف, علی | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-09-11T16:30:22Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-12-01T16:30:22Z | |
| dc.date.available | 1399-09-11T16:30:22Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-12-01T16:30:22Z | |
| dc.date.issued | 2020-02-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1398-11-12 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | سید حیدری, مریم, صادقی, عباس, همتی عفیف, علی. (1398). اثر هشت هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT) و مصرف کافئین بر سطوح پلاسمایی IL-2 و IL-4 موش‌های صحرایی نر دیابتی. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 19(2), 71-80. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2345-4008 | |
| dc.identifier.issn | 2345-4016 | |
| dc.identifier.uri | http://ijdld.tums.ac.ir/article-1-5900-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/679096 | |
| dc.description.abstract | مقدمه: سایتوکاین‌ها از عوامل مرتبط با سیستم ایمنی هستند. تولید سایتوکاین‌های پیش التهابی در بیماران دیابتی افزایش می‌یابد و با انجام تمرینات شدید ورزشی نیز تحت تأثیر قرار می‌گیرد. پژوهش حاضر به بررسی پاسخ شاخص پیش التهابی اینترلوکین 2 (IL-2)و شاخص ضدالتهابی اینترلوکین 4 (IL-4) به یک دوره تمرین تناوبی شدید (HIIT) و مصرف کافئین در رت‌های دیابتی شده با استرپتوزوتوسین (STZ) می‌پردازد.
روش‌ها: در یک مطالعه‌ی حیوانی بالینی-مداخله‌ای 50 سر موش صحرایی نر به 5 گروه مساوی کنترل (C)، دیابت (D)، دیابت با مکمل (D+Ca)، دیابت با تمرین (D+T)، دیابت با مکمل و تمرین (D+Ca+T)) تقسیم شدند. برنامه‌ی تمرین شامل 8 هفته و هفته‌ای 5 جلسه (6 تا 12 وهله‌ی 2 دقیقه‌ای با شدت 90 -85 درصد سرعت ماکسیمم) بود که هر هفته پنج روز mg/kg70 کافئین به‌صورت هیدراته تزریق شد. 48 ساعت پس از آخرین جلسه‌ی تمرینی، فاکتورهای ایمونولوژیک سرم شامل IL-2 و IL-4 اندازه‌گیری شدند. تحلیل آماری متغیرها با آزمون‌هایOne-way و ANOVA و Tukey در سطح معناداری (P<0.05.) انجام گردید.
یافته‌ها: نتایج تحقیق نشان داد که گروه D+Ca به‌طور معناداری دارای کمترین میانگین غلظت IL2 نسبت به گروه D بود (001/0P=). IL-4 بیشترین غلظت را در دو گروه D+Ca و D+Ca+T داشت (001/0P=). ولی این تفاوت‌ها در دو بین گروه D+T و D+Ca+T نسبت به هم معنادار نبود (67/0P=).
نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد کافئین بر بهبود وضعیت IL-2 و IL-4 در رت‌های مبتلابه دیــابت ناشی از استرپتوزوتوسین نقشی مؤثر دارد ولی تمرینات HIITدر این مورد موثر نیست. | fa_IR |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله دیابت و متابولیسم ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Iranian Journal of Diabetes and Lipid Disorders | en_US |
| dc.subject | تمرین تناوبی شدید | fa_IR |
| dc.subject | کافئین | fa_IR |
| dc.subject | دیــابت ناشی از استرپتوزوتوسین | fa_IR |
| dc.subject | اینترلوکین 2 | fa_IR |
| dc.subject | اینترلوکین 4 | fa_IR |
| dc.subject | عمومى | fa_IR |
| dc.title | اثر هشت هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT) و مصرف کافئین بر سطوح پلاسمایی IL-2 و IL-4 موش‌های صحرایی نر دیابتی | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه بینالمللی امام خمینی(ه)، قزوین، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه علوم ورزشی، دانشکدهی علوم اجتماعی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ه)، قزوین، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه علوم ورزشی، دانشکدهی علوم اجتماعی، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ه)، قزوین، ایران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 19 | |
| dc.citation.issue | 2 | |
| dc.citation.spage | 71 | |
| dc.citation.epage | 80 | |
