نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorصبیانی, مسعودfa_IR
dc.contributor.authorعلیزاده, محمدحسینfa_IR
dc.date.accessioned1399-09-11T13:29:40Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-12-01T13:29:41Z
dc.date.available1399-09-11T13:29:40Zfa_IR
dc.date.available2020-12-01T13:29:41Z
dc.date.issued2020-09-22en_US
dc.date.issued1399-07-01fa_IR
dc.date.submitted2019-10-07en_US
dc.date.submitted1398-07-15fa_IR
dc.identifier.citationصبیانی, مسعود, علیزاده, محمدحسین. (1399). مروری بر اثربخشی پروتکل‌های پیشگیری از آسیب همسترینگ در فوتبال. فصلنامه علمی - پژوهشی طب توانبخشی, 9(3), 297-307. doi: 10.22037/jrm.2020.112400.2217fa_IR
dc.identifier.issn2251-8401
dc.identifier.issn2252-0414
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22037/jrm.2020.112400.2217
dc.identifier.urihttp://medrehab.sbmu.ac.ir/article_1100935.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/677306
dc.description.abstractمقدمه و اهداف آسیب همسترینگ رایج‌ترین آسیب عضلانی در رشته فوتبال است. آسیب‌های همسترینگ، مدت­زمان ازدست­رفته قابل توجهی دارند. با اینکه پروتکل‌های متنوعی برای پیشگیری از آسیب همسترینگ معرفی شده است، اما نرخ بروز آسیب در طول سالیان گذشته تغییر نکرده است؛ لذا هدف از تحقیق حاضر، مطالعه مروری در مورد اثربخشی پروتکل‌های پیشگیری از آسیب همسترینگ در کدهای فوتبال می‌باشد. مواد و روش­ ها در تحقیق حاضر مطالعات از سال­های 2005 تا 2018 مورد بررسی قرار گرفتند. کلیدواژه‌های مورد نظر در پایگاه‌های تخصصی Science Direct، PubMed،EBSCO  و Sport Discus جستجو شد. تعداد 200 مقاله مورد بررسی قرار گرفت که در نهایت 8 مقاله مورد قبول واقع شد. نتایج از تعداد هشت مقاله، پنج مقاله فقط از تمرینات نوردیک، دو مقاله از تمرینات +11 و یک مطالعه نیز از تمرینات انعطاف‌پذیری استفاده کرده بودند. در این بین، تمرینات انعطاف­پذیری بر روی نرخ آسیب تأثیر معنا‌داری نداشتند، اما بر روی شدت آسیب مؤثر بودند. موثرترین تمرینات، تمرینات نوردیک بود. بحث با اینکه تمرینات نوردیک بر روی نرخ آسیب بسیار مؤثر واقع شد، اما در واقعیت نتایج مطالعات شیوع­شناسی کاهشی را در نرخ بروز آسیب در سالیان اخیر، گزارش نکرده‌اند. علاوه بر نوع تمرین، چندین عامل دیگر بر اثرگذاری یک پروتکل پیشگیری از آسیب مؤثر می‌باشد؛ از جمله آنها می‌توان مقبولیت پروتکل در بین مربیان و به­کارگیری آن توسط مربی را مهم‌ترین عوامل دانست. نکته دیگر اینکه دیدگاه رایج در طراحی تمرینات پیشگیری از آسیب همسترینگ، دیدگاه کاهنده می‌باشد و طراحی تمرین با این دیدگاه می‌تواند در اثرگذاری تمرینات مؤثر باشد. نتیجه‌ گیری تمرینات پیشگیری باید برای هر رشته ورزشی به‌طور خاص و به‌صورت عملکردی طراحی شود تا مورد مقبولیت مربی قرار گیرد و همچنین رویکرد طراحی تمرین نیز باید به‌صورت سیستماتیک باشد و بدن را در قالب یک سیستم ببیند تا نتایج مثبت‌تر و مناسب‌تری عاید شود.fa_IR
dc.format.extent891
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.publisherShahid Beheshti University of Medical Sciencesen_US
dc.relation.ispartofفصلنامه علمی - پژوهشی طب توانبخشیfa_IR
dc.relation.ispartofThe Scientific Journal of Rehabilitation Medicineen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22037/jrm.2020.112400.2217
dc.subjectفوتبالfa_IR
dc.subjectهمسترینگfa_IR
dc.subjectپروتکل پیشگیریfa_IR
dc.subjectآسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحیfa_IR
dc.titleمروری بر اثربخشی پروتکل‌های پیشگیری از آسیب همسترینگ در فوتبالfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله مروریfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری، گروه حرکات اصلاحی و آسیب شناسی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد، گروه حرکات اصلاحی و آسیب شناسی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume9
dc.citation.issue3
dc.citation.spage297
dc.citation.epage307
nlai.contributor.orcid0000-0002-0536-7843
nlai.contributor.orcid0000-0003-1507-6502


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد